Balowie herbu Gozdawa to polski ród szlachecki, potomkowie Gozdawitów.
Historia rodu
Ród Balów, według Jana Długosza, ma korzenie w Polsce, jednak niektórzy heraldycy sugerują, że przybyli z Węgier w XIV wieku. W 1361 roku rycerze herbu Gozdawa zostali osiedleni na Podkarpaciu przez króla Kazimierza Wielkiego.
Prof. Przemysław Dąbkowski sugeruje, że Balowie mogli pochodzić z Niemiec, a ich nazwisko wywodzi się od miejscowości w komitacie szaryskim, Bal. Protoplastami rodu są Piotr i Paweł, z których pierwszy pojawia się w dokumentach w 1409 roku. Piotr był dziedzicem Nowotańca, a jego nadania od króla Kazimierza III dotyczyły również innych miejscowości.
W ciągu XV i XVI wieku Balowie skolonizowali swoje ziemie, a w 1552 roku spis podatkowy wymienia ponad 30 wsi będących ich własnością. Ród przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm w 1667 roku. Obecnie Balowie żyją w Polsce, na Ukrainie, a także w Australii.
Genealogia
- I generacja
- Piotr Węgrzyn (Petrus Ungarus, r. 1361)
- Paweł (brat Piotra)
- II generacja
- Matjasz ze Zboisk, zw. Czarny
- III generacja
- Piotr ze Zboisk, chorąży sanocki (1434–1465)
- Jan Bal, stolnik sanocki (ur. – zm. 1480)
- IV generacja
- Maciej Bal (zm. 1511), kasztelan sanocki
- Michał Bal (zm. 1496), prowincjał zakonu Bernardynów
- V generacja
- Mikołaj II Bal, podkomorzy sanocki
- VI generacja
- Matjasz III Bal, kasztelan sanocki
- VII generacja
- Jan II Bal z Hoczwi
- Piotr II Bal, podkomorzy sanocki
- VIII generacja
- Adam Bal, chorąży przemyski
- IX generacja
- Piotr IV Bal (1620-1665)
- X generacja
- Antoni Bal (1709-1724), podkomorzy sanocki
- XII generacja
- Salomea Karsznicka
Ród Balów ma długą i bogatą historię, odzwierciedlającą zmiany społeczne i kulturowe w Polsce.
