Badylarka pospolita (Micromys minutus)
Badylarka pospolita, znana również jako Micromys minutus, to niewielki ssak z rodziny myszowatych (Muridae), występujący w Eurazji.
Zasięg występowania
Gatunek ten można spotkać od północnej Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, przez Europę, Rosję i Kazachstan, aż po północną Mongolię, Chiny, Koreę i Japonię.
Taksonomia
Po raz pierwszy opisany w 1771 roku przez niemieckiego przyrodnika Petera Simona Pallasa jako Mus minutus. Holotyp pochodzi z Uljanowska w Rosji. Uważa się, że populacje M. minutus w południowo-wschodniej Azji mogą być odrębnym gatunkiem, co wymaga dalszej analizy.
Etymologia
- Micromys: z greckiego mikros „mały” oraz mus „mysz”.
- minutus: z łaciny „mały”, od minuere „zmniejszyć się”.
Morfologia
Badylarka pospolita osiąga długość ciała (bez ogona) od 48 do 80 mm, długość ogona od 39 do 72 mm, a masa ciała wynosi od 4 do 11 g. Charakteryzuje się długim, nieowłosionym ogonem oraz ubarwieniem od żółtawego do rdzawobrunatnego z białym brzuchem.
Ekologia
Gatunek ten zamieszkuje wilgotne łąki z wysoką trawą. Jest aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy, żywiąc się nasionami, owadami oraz pąkami roślin. Buduje kuliste gniazda na wysokości 20 do 100 cm nad ziemią. Czas godowy trwa od kwietnia do września, a samica może mieć od 2 do 4 miotów rocznie, z każdym miotem liczącym od 4 do 7 młodych. Ciąża trwa 21 dni, a młode stają się samodzielne po około dwóch tygodniach.
Status zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody gatunek ten zaliczony jest do kategorii „najmniejszej troski” (LC). W Polsce od 2011 roku objęty jest częściową ochroną gatunkową.
