Autotomia
Autotomia, z greckiego oznaczająca „samooddzielanie się”, to fizjologiczna reakcja obronna występująca głównie u bezkręgowców oraz jaszczurek. Polega na odruchowym odrzuceniu części ciała w sytuacji zagrożenia, najczęściej w trakcie ucieczki przed drapieżnikiem lub w odpowiedzi na niekorzystne warunki środowiskowe. Odrzucone części ciała mają zdolność do regeneracji.
Przykłady autotomii
- Jaszczurki – odrzucają ogon.
- Raki i pajęczaki – tracą odnóża.
- Strzykwy – odrzucają część swoich wnętrzności (ewisceracja).
- Rozgwiazdy i wężowidła – odrzucają ramiona.
W przypadku autotomii, napastnik często zadowala się odrzuconą częścią ciała lub zostaje sparaliżowany toksynami zawartymi w tych organach, co pozwala atakowanemu zwierzęciu na ucieczkę.
Autotomia wśród ssaków
Niektóre ssaki, takie jak kolcomysz, popielice oraz inne drobne gryzonie, również wykazują zdolność do autotomii. U wielu gatunków ogon łatwo się odrywa lub traci skórę, co umożliwia zwierzęciu szybką ucieczkę. U niektórych gatunków możliwe jest także oderwanie innych części skóry, które szybko regenerują się wraz z gruczołami i mieszkami włosowymi.
Podsumowanie
Autotomia to istotny mechanizm obronny w świecie zwierząt, pozwalający na przetrwanie w obliczu zagrożenia. Dzięki zdolności do regeneracji, zwierzęta mogą zminimalizować skutki ataków drapieżników i zwiększyć swoje szanse na przeżycie.
Bibliografia
- Kategoria: Fizjologia zwierząt
- Kategoria: Herpetologia
