Augustyn Mirys
Augustyn Mirys (ur. 8 stycznia 1700 lub 1710 we Francji, zm. 8 marca 1790 w Nowym Mieście koło Białegostoku) był polskim malarzem o szkocko-francuskim pochodzeniu.
Życiorys
Mirys był synem szkockiego imigranta i prawdopodobnie wychował się we Francji. Uczył się zawodu malarza w Rzymie. Do Polski przybył około 1739 roku dzięki Janowi Kajetanowi Jabłonowskiemu. Początkowo osiedlił się w Gdańsku, a następnie przeniósł się do Warszawy.
Artysta pracował na dworach polskich magnatów, w tym:
- Jan Kajetan Jabłonowski
- Rodzina Sapiehów (od 1740)
- Krasiccy (1749-1750)
- Marszałek Franciszek Bieliński (od 1750)
Od 1746 roku malował portrety dla Cetnerów i Krasickich, a od 1752 roku współpracował z hetmanem wielkim koronnym Janem Klemensem Branickim w Białymstoku, gdzie tworzył portrety oraz dekoracje do pałacu i teatru, w tym monumentalną kurtynę. W 1788 roku otrzymał indygenat.
Mirys był wszechstronny w swojej twórczości, malując obrazy religijne, mitologiczne, historyczne, portrety i pejzaże. Był jednym z pionierów gatunku fête galante w Rzeczypospolitej oraz stosował technikę pastelu. Chętnie tworzył autoportrety, umieszczając swoje wizerunki także w scenach religijnych.
Jego żoną była Polka Apolonia Holsztyńska, a synem był malarz Sylwester Dawid Mirys, który pracował we Francji.
Przypisy
Mirys jest związany z Białymstokiem oraz jest uznawany za przedstawiciela polskiego malarstwa. Jego prace przyczyniły się do rozwoju sztuki w Polsce w XVIII wieku.
Linki zewnętrzne
- Kategoria: Ludzie związani z Białymstokiem (I Rzeczpospolita)
- Kategoria: Malarze związani z Białymstokiem
- Kategoria: Polscy indygeni pochodzenia szkockiego
- Kategoria: Polscy malarze
- Kategoria: Urodzeni w 1700
- Kategoria: Zmarli w 1790
