Dzisiaj jest 21 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Augusto Roa Bastos

„`html

Augusto Roa Bastos

Augusto Roa Bastos (ur. 13 czerwca 1917 w Asunción, zm. 26 kwietnia 2005 tamże) był paragwajskim pisarzem, dramaturgiem, poetą i dziennikarzem. Po 1947 roku żył na emigracji w Argentynie, a później we Francji. W 1989 roku powrócił do Paragwaju. W tym samym roku otrzymał Nagrodę Cervantesa.

Twórczość

Najbardziej znanym dziełem Bastosa jest powieść Ja, Najwyższy, w której głównym bohaterem jest paragwajski dyktator José Gaspar Rodríguez de Francia.

Powieści

  • Hijo de hombre (1960) – wyd. pol. Syn człowieczy, 1977
  • Yo, el Supremo (1974) – wyd. pol. Ja, Najwyższy, 1982
  • Vigilia del Almirante (1992)
  • El fiscal (1993)
  • Contravida (1994)

Opowiadania

  • El trueno entre las hojas (1953)
  • El baldío (1966)
  • Madera quemada (1967)
  • Los pies sobre el agua (1967)
  • Moriencia (1969)
  • Cuerpo presente y otros cuentos (1971)
  • El pollito de fuego (1974)
  • Los Congresos (1974)
  • El somnámbulo (1976)
  • Lucha hasta el alba (1979)
  • Los Juegos (1979)
  • Contar un cuento, y otros relatos (1984)
  • Madama Sui (1996)
  • Metaforismos (1996)
  • La tierra sin mal (1998)

Utwory sceniczne

  • Hijo de hombre (1960)
  • Shunko (1960)
  • Alias gardelito (1961)
  • El señor presidente (1966)
  • Don segundo sombra (1968)
  • Yo el Supremo (1991)

Poezje

  • El ruiseñor de la aurora, y otros poemas (1942)
  • El naranjal ardiente (1960)

Inne publikacje

  • La sangre y la semilla (1959)
  • Cándido Lopez (1976)
  • Imagen y perspectivas de la narrativa latinoamericana actual (1979)
  • Lucha hasta el alba (1979)
  • Rafael Barrett y la realidad paraguaya a comienzos del siglo (1981)
  • El tiranosaurio del Paraguay da sus ultimas boqueadas (1986)
  • Carta abierta a mi pueblo (1986)
  • El texto cautivo: el escritor y su obra (1990)
  • Mis reflexiones sobre el guión y el guión de „Hijo de hombre” (1993)

Odznaczenia i nagrody

  • Narodowy Order Zasługi (Paragwaj)
  • Komandor Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna, 2003)
  • Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
  • Nagroda Cervantesa (Hiszpania, 1989)
  • Doktorat honoris causa Uniwersytetu w Tuluzie (Francja, 1989)
  • Doktorat honoris causa Universidade Federal de Santa Catarina (Brazylia)

„`