Auguste Renoir – Biografia
Auguste Renoir, urodzony 25 lutego 1841 w Limoges, zmarł 3 grudnia 1919 w Cagnes-sur-Mer. Był francuskim malarzem i rzeźbiarzem, uznawanym za jednego z najważniejszych przedstawicieli impresjonizmu. Karierę artystyczną rozpoczął od dekoracji porcelany, a w malarstwie skupił się na portretach dzieci, kobiet, aktach oraz martwych naturach. W ciągu sześćdziesięcioletniej kariery stworzył około sześciu tysięcy dzieł.
Życiorys
Renoir pochodził z rodziny robotniczej. W 1844 roku przeniósł się z rodziną do Paryża. Jako nastolatek pracował w fabryce porcelany, co miało wpływ na jego późniejszy styl. W 1862 roku rozpoczął naukę sztuki w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się z Claude’em Monetem i Alfredem Sisleyem. Po wojnie francusko-pruskiej zajął się malarstwem impresjonistycznym, a jego prace zaczęły być wystawiane na pierwszych wystawach impresjonistycznych.
Po licznych podróżach do Afryki i Europy, jego styl ewoluował, a od 1883 roku charakteryzował się ostrzejszymi konturami i chłodniejszymi kolorami. W wieku 66 lat, pomimo poważnych problemów zdrowotnych, podjął się rzeźby. Zmarł na zapalenie płuc w 1919 roku.
Styl i Tematyka
Renoir był znany z malowania kobiet, dzieci i kwiatów. Jego prace skupiały się na uchwyceniu chwil i wrażeń, zamiast głębokich przeżyć. Jego portrety często wydają się powierzchowne, ale charakteryzują się unikalnym stylem. W późniejszych latach preferował malowanie nagich kobiet w żywych odcieniach różu.
Wybrane Dzieła
- Sisley z żoną (1863)
- Moulin de la Galette (1876)
- Śniadanie wioślarzy (1881)
- Kąpiące się (1918–1919)
Rzeźba
- Coco (1907)
- Wenus zwycięska (1913)
- Aline (1916)
Pośmiertna Recepcja
Po śmierci Renoira jego prace zyskały na popularności, mimo kontrowersji dotyczących jego późniejszych dzieł. W kolejnych latach jego obrazy znalazły się w czołowych muzeach na świecie, a dom artysty w Cagnes-sur-Mer przekształcono w muzeum.
Renoir pozostaje jednym z najważniejszych artystów w historii sztuki, a jego dzieła są cenione za wyjątkową kolorystykę i umiejętność uchwycenia piękna codzienności.
