August Franciszek Czartoryski
August Franciszek Czartoryski (1858-1893) był salezjaninem i błogosławionym Kościoła katolickiego, pochodzącym z arystokratycznej rodziny polsko-hiszpańsko-francuskiej. Urodził się 2 sierpnia 1858 roku w Paryżu.
Życiorys
August był synem księcia Władysława Czartoryskiego i księżnej Marii Amparo Muñoz. Po śmierci matki w 1864 roku, wychowywał się pod opieką ojca oraz macochy, Małgorzaty Burbon-Orleańskiej. W 1868 roku rozpoczął naukę w Liceum im. Karola Wielkiego w Paryżu.
Od młodości zmagał się z gruźlicą, co skłoniło go do odkrycia powołania do służby Bożej. W wieku 20 lat wyraził niezadowolenie z życia towarzyskiego, pragnąc bardziej duchowego życia. W dużej mierze wpłynął na niego jego wychowawca, św. Józef Kalinowski.
Decydującym momentem w jego życiu było spotkanie z ks. Janem Bosko, które doprowadziło go do decyzji o wstąpieniu do zgromadzenia salezjańskiego. 17 czerwca 1887 roku przyjął nowicjat, a 24 listopada otrzymał strój zakonny.
W 1888 roku zrzekł się praw do dziedziczenia i złożył śluby zakonne. Po święceniach kapłańskich w 1892 roku, rozpoczął krótką posługę w Alassio. Zmarł 8 kwietnia 1893 roku na gruźlicę.
Relikwie
Po śmierci jego ciało przewieziono do Polski i złożono w krypcie w Sieniawie, a później przeniesiono do kościoła salezjanów w Przemyślu.
Dzień obchodów i beatyfikacja
- Wspomnienie: 2 sierpnia
- Beatyfikacja: 25 kwietnia 2004 roku przez Jana Pawła II, po uzdrowieniu ks. Władysława Deca, które zostało zatwierdzone przez Kongregację ds. Świętych.