„`html
Aster solny
Aster solny (Tripolium pannonicum) to gatunek rośliny z rodziny astrowatych, występujący w Europie, północnej Afryce oraz w Azji, z wyjątkiem strefy tropikalnej. W Polsce spotykany jest na solniskach wzdłuż wybrzeży Bałtyku oraz na Kujawach. Młode liście są jadalne i w Holandii są wykorzystywane jako warzywo.
Systematyka i nazewnictwo
Do lat 90. XX wieku gatunek klasyfikowano w rodzaju Aster, lecz ze względu na bliskie pokrewieństwo z stokrotką, został przeniesiony do nowego rodzaju Tripolium. W polskich źródłach wciąż bywa nazywany w kontekście dawnego rodzaju.
Morfologia
- Korzenie: Posiadają komory powietrzne, co jest przystosowaniem do życia w ubogiej w tlen glebie iłowej.
- Łodyga: Nieowłosiona, sztywna, długości 15–60 cm, czerwonawa, gruba z ukośnie wzniesionymi gałązkami.
- Liście: Skrętoległe, dolne eliptyczne z krótkimi ogonkami, górne wydłużone, mięsiste, całobrzegie z rzęskami na brzegu.
- Kwiaty: Koszyczki o średnicy 1–3 cm, z wewnętrznymi rurkowatymi kwiatami pomarańczowymi i zewnętrznymi języczkowymi, liliowymi.
- Owoce: Nagie lub rzadko owłosione niełupki z pappusem o długości 8–12 mm.
Biologia i ekologia
Aster solny to roślina dwuletnia, hemikryptofit i halofit, posiadająca mięsiste tkanki do magazynowania wody. Kwitnie od kwietnia do października, a nasiona są rozsiewane przez wiatr. Preferuje zasolone tereny śródlądowe i nadmorskie. Jest gatunkiem charakterystycznym dla klasy Asteretea tripolium, z liczbą chromosomów 2n=18.
Zagrożenia i ochrona
Od 2004 roku Aster solny objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Zagrożenia dla gatunku to osuszanie łąk, zmiana sposobu użytkowania terenu oraz konkurencja z bardziej ekspansywnymi gatunkami. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski z 2006 roku figuruje jako gatunek krytycznie zagrożony (kategoria E), a w 2016 roku został sklasyfikowany jako narażony (kategoria VU) także w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin.
„`
