Asarhaddon
Asarhaddon, właściwie Aszur-aha-iddina, był królem Asyrii z dynastii Sargonidów, synem Sennacheryba, który panował w latach 681–669 p.n.e. W Biblii wspomniany jest pod imieniem Asarhaddon, a w Kanonie Ptolemeusza jako Asaradinos.
Walka o władzę
Po zamordowaniu ojca, Asarhaddon objął władzę w Babilonii jako namiestnik. Po zbrodni na Sennacherybie rozpoczął walkę o tron, która zakończyła się jego zwycięstwem.
Polityka wobec Babilonii
Asarhaddon prowadził politykę pojednania z Babilonią, odbudowując zniszczony Babilon i walcząc z lokalnymi plemionami. Usprawnił administrację, co przyczyniło się do wzrostu zamożności mieszkańców i umocnienia asyryjskiej władzy. Dzięki temu Babilonia stała się bazą do walki z Persami.
Kampania przeciwko Sydonowi
W 677 p.n.e. Asarhaddon zdobył Sydon po buncie jego króla Abdi-Milkutti. Po zdobyciu miasta, zburzył je i deportował ludność, zakładając w pobliżu warownię jako środek kontrolny.
Relacje z ludami koczowniczymi
Asarhaddon obawiał się nowych koczowniczych plemion, takich jak Scytowie i Kimery. Po utracie północnych prowincji, zdecydował się na negocjacje i sojusze, w tym wydanie córki za scytyjskiego króla w celu zneutralizowania zagrożenia.
Stosunki z Medami
Asarhaddon starał się uregulować relacje z rosnącymi w siłę plemionami medyjskimi, narzucając lokalnym władcom traktaty wasalne. Najważniejszym z nich było porozumienie z Ramataią z 672 p.n.e., które nawiązywało do sukcesji po Asarhaddonie.
Podbój Egiptu
Wojna z Egiptem rozpoczęła się z powodu polityki faraona Taharki. Po nieudanej inwazji w 674 p.n.e., Asarhaddon w 671 p.n.e. odniósł zwycięstwo, zdobywając Memfis i uznając władzę nad Dolnym Egiptem. Król Asyrii przyjął tytuł króla Egiptu, jednak wkrótce władzę utracił.
Sztuka asyryjska w dobie Asarhaddona
Podbój kultur na Bliskim Wschodzie wpłynął na sztukę asyryjską. W miastach pojawiły się bogactwa materialne i rzemieślnicy, co wpłynęło na styl wyrobów, zwłaszcza w kości słoniowej.
Sukcesja
Asarhaddon miał sześciu synów, z których najstarszy zmarł przed objęciem tronu przez młodszego syna Aszurbanipala w 672 r. p.n.e. Król wydał traktaty, które zapewniały jego władzę.
