Asamblaż: Definicja i Charakterystyka
Asamblaż to forma artystyczna, będąca odmianą kolażu, która polega na tworzeniu trójwymiarowych kompozycji z gotowych przedmiotów. W przeciwieństwie do tradycyjnych dzieł sztuki, asamblaż wykorzystuje różnorodne obiekty, takie jak elementy codziennego użytku, fragmenty bezużyteczne czy naturalne formy.
Proces Tworzenia Asamblażu
Dzieła asamblażu składają się z przedmiotów, które niekoniecznie zostały stworzone przez artystę. Mogą być one przekształcane, malowane, łączone z innymi elementami lub zniszczone. Asamblaż może przybierać formę pojedynczego obiektu lub kolekcji przedmiotów, tworząc przestrzenny kolaż, który łączy różnorodne materiały i pomysły.
Historia i Rozwój Asamblażu
Termin „asamblaż” został wprowadzony przez Jeana Dubuffeta w latach 50. XX wieku, kiedy to stworzył serię kolażów z użyciem skrzydeł motyli, nadając im nazwę „assemblages d’empreintes”. Warto jednak zauważyć, że wcześniejsze eksperymenty z „nieartystycznymi” tworzywami miały miejsce już u kubistów, takich jak Marcel Duchamp i Pablo Picasso, oraz dadaistów, jak Kurt Schwitters i Max Ernst.
Wystawy i Pionierzy
W 1961 roku w Museum of Modern Art w Nowym Jorku odbyła się wystawa „Sztuka Asamblażu”, w której udział wzięli uznani artyści, w tym Georges Braque, Joseph Cornell, Jean Dubuffet, Marcel Duchamp, Pablo Picasso, Robert Rauschenberg, Man Ray i Kurt Schwitters.
W Polsce pionierem asamblażu był Władysław Hasior, który przyczynił się do popularyzacji tej techniki w sztuce.
