Asa – Król Judy
Asa (zm. ok. 870 p.n.e.) był królem Judy z dynastii Dawida, synem Abiasza i wnukiem Roboama. Po śmierci ojca objął tron, a jego panowanie przypada na lata 911–870 p.n.e.
Reforma Religijna i Polityka Zewnętrzna
Asa dążył do przywrócenia monoteizmu w swoim królestwie oraz zwalczał praktyki nierządu sakralnego. W ramach tych działań pozbawił królewskiej godności swoją babkę, Maakę. W polityce zagranicznej odniósł sukcesy, pokonując izraelskiego króla Baszę, a także zdobywając kilka miast oraz skarby świątynne.
Jednym z jego największych osiągnięć było zwycięstwo nad armią etiopską dowodzoną przez Zeracha, która zaatakowała Judę. W ostatnich latach życia Asa zmagał się z chorobą nóg. Zmarł w Jerozolimie, a po jego śmierci władzę przejął syn, Jozafat.
Podsumowanie
- Imię: Asa
- Okres panowania: 911–870 p.n.e.
- Reformy religijne: Przywrócenie monoteizmu, zwalczanie nierządu sakralnego
- Zwycięstwa militarne: Pokonanie Baszy i armii etiopskiej
- Choroby: Cierpiał na chorobę nóg w ostatnich latach życia
- Następca: Jozafat
Bibliografia
Bosak P. Cz., Postacie Nowego Testamentu. Słownik-konkordancja, Poznań-Pelplin 1996, s. 60.