„`html
Jean Arthur Rimbaud
Jean Nicolas Arthur Rimbaud (ur. 20 października 1854 w Charleville, zm. 10 listopada 1891 w Marsylii) był francuskim poetą, uznawanym za jednego z tzw. „poetów wyklętych”. Jego twórczość miała ogromny wpływ na literaturę, w tym na rozwój surrealizmu i dadaizmu.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość (1854–1872)
Rimbaud był zdolnym uczniem, zdobywając wiele nagród szkolnych. Jego matka stosowała surowe metody wychowawcze, co wpływało na jego niechęć do nauki. W wieku 16 lat uciekł do Paryża, gdzie związał się z Komuną Paryską. W tym czasie zaczął nadużywać alkoholu, a także buntować się przeciwko społecznym konwenansom.
Dorosłe życie (1872–1891)
W 1871 roku Rimbaud powrócił do Paryża i nawiązał związek z poetą Paulem Verlaine’em. Ich relacja była burzliwa i zakończyła się, gdy Verlaine postrzelił Rimbauda. W tym czasie Rimbaud stworzył swoje najważniejsze dzieła, w tym cykl „Une Saison en Enfer” oraz „Illuminations”. Po zakończeniu kariery literackiej, zajął się handlem w Afryce, gdzie osiedlił się na stałe.
Śmierć (1891)
W 1891 roku Rimbaud wrócił do Francji z powodu choroby nowotworowej. Zmarł 10 listopada w wieku 37 lat.
Twórczość
Rimbaud jest uważany za jednego z najważniejszych poetów XIX wieku. Jego twórczość rozwinęła się w latach 1869–1873, a pierwsze wiersze napisał w wieku 15 lat. Był zwolennikiem parnasizmu, a później stał się kluczową postacią symbolizmu.
Poezje wczesne (1869–1871)
Wiersze Rimbauda charakteryzują się regularną budową, dbałością o formę oraz różnorodnością tematów, co wpisywało się w program parnasizmu.
Wiersze ostatnie (1872)
Ostatnie utwory Rimbauda, stworzone po rozstaniu z Verlaine’em, ukazują jego rozwój artystyczny i prekursorstwo w stosunku do dadaizmu.
Wpływ i inspiracje
Rimbaud miał znaczny wpływ na polską literaturę, szczególnie w okresie Młodej Polski. Jego postawa wędrownego poety wpłynęła na twórczość takich poetów jak Wincenty Korab-Brzozowski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer czy Rafał Wojaczek.
Rimbaud w polskim przekładzie
Pierwsze przekłady poezji Rimbauda w Polsce pojawiły się na początku XX wieku. Kluczowe tłumaczenia zrealizowali m.in. Zenon Przesmycki, Jarosław Iwaszkiewicz i Julian Tuwim, co przyczyniło się do popularyzacji jego twórczości w kraju. Po II wojnie światowej Rimbauda tłumaczył Adam Ważyk, a jego poezja była nadal przedmiotem zainteresowania wśród polskich poetów.
„`
