Artabasdes – cesarz bizantyjski
Artabasdes był cesarzem bizantyjskim w latach 741-743. Był zięciem cesarza Leona III oraz szwagrem Konstantyna V. Wspólnie z Konstantynem panował jego syn Nicefor.
Chronologia buntu
Początek uzurpacji Artabasdesa jest przedmiotem sporów. Większość źródeł, w tym Kronika Teofanesa, datuje ją na czas po śmierci Leona III, która miała miejsce 18 czerwca 741. Inne źródła, takie jak Ekthesis chronon autorstwa Petrosa z Aleksandrii, wskazują na datę uzurpacji w lipcu 742, co może być wynikiem różnych interpretacji dostępnych materiałów.
Działania polityczne
Informacje na temat polityki wewnętrznej Artabasdesa są ograniczone. Znane są kontrowersje dotyczące jego decyzji o ponownym wprowadzeniu „świętych obrazów” w Konstantynopolu. Podczas uzurpacji Artabasdes bił monety w swoim imieniu oraz swojego syna Nicefora.
Rodzina
Artabasdes był żonaty z Anną, córką Leona III, i miał dwóch synów:
- Nicefor – współcesarz w latach 742-743
- Nicetas – strateg Armeniakon w latach 742-743
Bibliografia
- Ilse Rochow, Bemerkungen zur Revolte des Artabasdos aufgrung bisher nicht beachteter Quellen, „Klio” 68 (1986), z. 1, s. 191-197.
- Paul Speck, Artabasdos, der rechtglaubige Vorkamfer der gottlichen Lehren, Bonn 1981.
- Theophanis Chronographia, rec. C. de Boor, I, Leipzig 1883.
Artabasdes pozostaje postacią kontrowersyjną w historii Bizancjum, a jego rządy oraz działania polityczne są przedmiotem licznych badań i dyskusji naukowych.
