Armia Południowego Libanu
Armia Południowego Libanu (SLA) była proizraelską formacją zbrojną działającą w latach 1976–2000 na południu Libanu. Została utworzona przez oficerów Saada Haddada, Antoine’a Lahada i Samiego Chidiaca, którzy zorganizowali milicję z 600 żołnierzy, porzucających rządową armię. Główne kwatery SLA mieściły się w chrześcijańskich miejscowościach Mardż Ujun i Al Qoleiaa.
Historia i struktura
Formacja powstała w kontekście libańskiej wojny domowej, mając za cel walkę z bojówkami palestyńskimi oraz ochronę ludności cywilnej. W 1978 roku, w związku z izraelską interwencją, SLA zaczęła się rozwijać. 18 kwietnia 1979 roku Saad Haddad ogłosił teren pod swoją kontrolą jako „Niezależny Wolny Liban”. W 1980 roku milicja została przekształcona w Armię Południowego Libanu, która wspierała Siły Obronne Izraela podczas pierwszej wojny libańskiej.
Kiedy w 1985 roku Izrael wycofał swoje wojska, SLA pozostała odpowiedzialna za kontrolę pasa nadgranicznego o szerokości 5-15 km. Armia walczyła z różnymi ugrupowaniami, w tym z Hezbollahem i Amal.
Po śmierci mjr. Haddada w 1984 roku dowództwo przejął gen. Antoine Lahad. W latach 1986-1987 przeprowadzono przymusowy pobór, obejmujący około 300 żołnierzy. Armia składała się z dwóch brygad:
- Brygada Zachodnia – około 735 żołnierzy, operująca głównie w rejonie Rihan i Hasbajja.
- Brygada Wschodnia – największa, licząca około 3000 żołnierzy, działająca w Kfar Tibnit, Kfar Houna i Qatrani.
W miarę upływu czasu wzrastała liczba szyitów i druzów w armii, która wcześniej składała się głównie z chrześcijan.
Upadek SLA
W styczniu 2000 roku Hezbollah zabił dowódcę Brygady Zachodniej, co osłabiło formację. 25 maja 2000 roku izraelskie oddziały opuściły strefę bezpieczeństwa, co doprowadziło do szybkiego rozkładu SLA. Po wycofaniu się Izraelczyków, tereny zajęły szyickie oddziały. Część żołnierzy SLA uciekła do Izraela, a pozostali zostali ukarani przez libańskie sądy wojskowe.
Podsumowanie
Armia Południowego Libanu odegrała istotną rolę w konflikcie libańskim, jednak jej istnienie zakończyło się wraz z wycofaniem wsparcia izraelskiego w 2000 roku.
