Arkebuz
Arkebuz, znany także jako arkabus, harkabuz czy harkebuz, to długa gładkolufowa broń strzelecka z zamkiem kołowym, używana głównie od XVI do XVII wieku. Powstał jako lżejsza i bardziej poręczna alternatywa dla muszkietów. Broń ta była wykorzystywana przez oddziały jazdy, znane jako arkebuzerzy, a początkowo charakteryzowała się prostą kolbą przypominającą kolbę kuszy.
Charakterystyka
Arkebuz był bronią o gładkiej lufie, działającą na zasadzie rozdzielnego ładowania, z czarnym prochem jako ładunkiem miotającym. Był to model, który wprowadzał nowe możliwości w zakresie uzbrojenia, jednak jego konstrukcja miała pewne ograniczenia.
Historia
Arkebuzy wywodzą się z muszkietów i początkowo były przeznaczone dla oddziałów jazdy, gdzie wykorzystywano je w formie bandolierów. Z biegiem czasu zaczęły być także wprowadzane do oddziałów piechoty. Mimo ich zastosowania, arkebuzy nie wyparły muszkietów, co było spowodowane:
- Gorszymi osiągami.
- Mankamentami zamków kołowych, w tym wysokimi kosztami produkcji.
- Skomplikowaną budową i obsługą.
- Podatnością na uszkodzenia.
Pod koniec XVII wieku arkebuzy, obok muszkietów, zaczęły być wypierane przez nowocześniejsze karabiny skałkowe, co doprowadziło do ich zaniku w XVIII wieku.
