Argenteus – Historia i Znaczenie
Argenteus to srebrna moneta rzymska, wprowadzona przez Dioklecjana w 294 roku n.e. i używana do około 310 roku. Początkowo stanowiła 1/25 aureusa oraz równowartość 8 follisów, a później (od 301 r.) była warta 1/10 aureusa.
Cechy Monety
Moneta ta, o średnicy około 19 mm i standardowej wadze 3,41 g, nawiązywała do denara srebrnego z czasów cesarzy julijsko-klaudyjskich. Jej waga odpowiadała 1/96 rzymskiego funta, co czasami zaznaczano na rewersie jako XCVI. W praktyce jednak często występowały monety niedoważone.
W okresie rządów Galeriusza wprowadzono także półargenteusy, które ważyły 1,5 g i były w obiegu w latach 306-310/311 n.e. Za czasów Konstantyna Wielkiego, argenteus został zastąpiony w 326 r. przez srebrną sylikwę, ze względu na jego dewaluację.
Typy Monety
- Argenteus Providentia Augg[ustorum] – najczęściej emitowany typ, przedstawiający czterech tetrarchów składających ofiarę przed bramą obozu wojskowego.
- Półargenteusy z hasłem Virtus Militum – przedstawiające warowną bramę obozu wojskowego.
Monety te miały na celu propagowanie idei jedności politycznej tetrarchów oraz ich związku z wojskiem. W źródłach antycznych, termin „argenteus nummus” po raz pierwszy pojawił się w dziele Pliniusza Starszego, a także w „Dziejach rzymskich” Ammianusa Marcellina, gdzie jednak nie określano go jako oficjalnego nominału.
