Dzisiaj jest 25 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Aram I Kesziszjan

Chcę dodać własny artykuł

Aram I Kesziszjan

Aram I Kesziszjan (Keshishian), urodzony w 1947 roku, to duchowny Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, który od 1995 roku pełni funkcję Patriarchy-Katolikosa Wielkiego Domu Cylicyjskiego.

Życiorys

Aram Kesziszjan urodził się w Beirucie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1968 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł wartabed, czyli doktora teologii. W 1978 roku został wikariuszem diecezji Beirutu, a rok później prymasem Libanu. Sakrę biskupią otrzymał w 1980 roku w trudnym okresie wojny domowej w Libanie, poświęcając się utrzymaniu działalności kościelnej oraz promowaniu jedności w kraju. W 1995 roku został wybrany patriarchą Cylicji, co uczyniło go drugim w hierarchii patriarchów Ormiańskiego Kościoła.

Kesziszjan studiował filozofię, teologię i historię kościołów Bliskiego Wschodu w różnych instytucjach, w tym w seminarium w Antelias, na Uniwersytecie Amerykańskim w Beirucie oraz Uniwersytecie Fordham w Nowym Jorku. Jako biskup pełnił również rolę wykładowcy w ormiańskim seminarium duchownym oraz na Uniwersytecie Haigaziana w Beirucie, gdzie nauczał filologii ormiańskiej i teologii. Jest autorem licznych prac naukowych w językach ormiańskim, francuskim i angielskim.

Działalność Ekumeniczna

  • W 1972 roku został naczelnym sekretarzem patriarchatu cylicyjskiego do spraw stosunków ekumenicznych.
  • Reprezentował patriarchat na licznych spotkaniach ekumenicznych, w tym na ogólnych zgromadzeniach Światowej Rady Kościołów.
  • Był członkiem Komisji Wiary i Ustroju ŚRK oraz moderatorem komitetów Głównego i Wykonawczego.
  • Współzałożyciel Rady Kościołów Środkowego Wschodu oraz honorowy członek fundacji „Pro Oriente”.
  • W 1997 roku podpisał wspólną deklarację ekumeniczną z papieżem Janem Pawłem II podczas wizyty w Watykanie.

Zobacz

  • Apostolski Kościół Ormiański
  • Chrześcijaństwo ormiańskie

Przypisy

Aram I Kesziszjan jest osobą znaczącą w historii współczesnego ormiańskiego chrześcijaństwa, a jego działalność ekumeniczna przyczyniła się do wzmacniania relacji między różnymi tradycjami chrześcijańskimi.