Apologia – Gatunek Literacki
Apologia (gr. ἀπολογία) to gatunek literacki, który ma na celu obronę osoby, idei, sprawy lub dzieła. Może przybierać formę mówioną lub pisaną i zazwyczaj zawiera pochwałę oraz odparcie zarzutów przeciwników. Apologia jest szczególnie obecna w antycznej literaturze chrześcijańskiej, ale występuje również w innych tradycjach, takich jak judaizm.
Wczesne Apologie Chrześcijańskie
Najwcześniejsze apologie chrześcijańskie pochodzą z II wieku n.e. Oto niektóre z nich:
- Kwadrat Apologeta, Apologia
- Arystydes z Aten, Apologia
- Justyn Męczennik, Pierwsza Apologia, Druga Apologia, Dialog z Żydem Tryfonem
- Atenagoras z Aten, Prośba za chrześcijanami
- Teofil z Antiochii, Do Autolika
- Meliton z Sardes, Apologia w obronie chrześcijan
Inne Apologie Chrześcijańskie
W późniejszych czasach również powstawały apologie chrześcijańskie, takie jak:
- Filip Melanchton, Apologia Konfesji Augsburskiej (1531)
- Robert Barclay, An Apology for the True Christian Divinity (1676)
Apologie w Innej Literaturze
Apologie występują także w innych tradycjach literackich. Przykłady to:
- Platon, Apologia (Obrona Sokratesa)
- Ksenofont, Apologia (obrona Sokratesa)
- John Henry Newman, Apologia Pro Vita Sua (1864)
- Godfrey H. Hardy, Apologia matematyka (1940)
Apologia jako gatunek literacki ma bogatą historię i różnorodne zastosowania, pełniąc istotną rolę w obronie idei i postaci w wielu tradycjach kulturowych.