Aplanat – Historia i Charakteryzacja
Aplanat to rodzaj obiektywu fotograficznego, który został opracowany w 1866 roku przez Hugo Adolfa Steinheila w zakładach Carl August Steinheil & Söhne w Monachium. Obiektyw ten składał się z dwóch symetrycznych dubletów achromatycznych, co pozwoliło na znaczną redukcję wad optycznych, takich jak aberracje sferyczna, chromatyczna, komy i dystorsje.
Rodzaje Obiektywów
Aplanaty były produkowane w trzech głównych wersjach:
- Obiektyw pejzażowy (10, kąt widzenia ±30°)
- Obiektyw szerokokątny (18, kąt widzenia ±45°)
- Obiektyw portretowy (3,5, kąt widzenia ±12°)
Konkurencja na Rynku
Wkrótce po wprowadzeniu aplanatu na rynek, pojawił się obiektyw Rapid Rectilinear, zaprojektowany przez Johna Dallmeyera. Obaj wynalazcy oskarżali się nawzajem o plagiat, co prowadziło do intensywnych dyskusji w prasie naukowej. Choć obie konstrukcje były niezależnie opracowywane, Steinheil najprawdopodobniej wprowadził swój obiektyw na rynek kilka tygodni wcześniej.
Popularność i Warianty
Aplanaty zdobyły szybko popularność, a ich produkcja rozprzestrzeniła się na wiele krajów. Obiektywy te były znane pod różnymi nazwami, w tym:
- Aplanascope
- Aristoplanat
- Biplanat
- Rectilinear
- Platystigmat
Współczesne Zastosowanie
Obecnie termin „aplanat” odnosi się do obiektywu, który eliminuje komę. Może on mieć różną budowę oraz liczbę elementów optycznych, niezależnie od historycznego pierwowzoru.
