Apis – Święty Byk w Egipcie
Apis, znany w greckiej formie jako Hapi, był uważany za świętego byka w Memfis. Był on wcieleniem boga Ptaha, a później Ozyrysa, co czyniło go bóstwem podziemnym związanym z minerałami i klejnotami. Grecy utożsamiali go z Hadesem.
Symbolika Apisa
Byk Apis był najbardziej rozpoznawalnym z egipskich świętych zwierząt, symbolizującym siłę i męstwo. Wierzono, że został zrodzony z promienia słonecznego. Wybór konkretnego byka jako świętego zależał od identyfikacji 29 znaków, w tym:
- białego trójkąta na czole
- białych plam w kształcie skrzydeł na łopatkach i zadzie
- sylwetki skarabeusza na języku
- rozdwojonego ogona
Za życia Apis był ozdabiany złotem i klejnotami, a jego sanktuarium znajdowało się w pobliżu świątyni Ptaha.
Pogrzeb i kult Apisa
Po śmierci Apisa wierzono, że jego dusza przenosi się do nowego wcielenia. Kapłani rozpoczynali poszukiwania nowego byka. Ostatnia intronizacja miała miejsce za panowania cesarza Juliana Apostaty. Uroczystości pogrzebowe odbywały się w Sakkarze i kończyły złożeniem szczątków w sarkofagu w Serapeum. Proces mumifikacji trwał 70 dni, a ciała byków były często rabowane przez złodziei.
Ptolemeusz I Soter przeniósł kult Apisa do Aleksandrii, a z czasem rozprzestrzenił się on także do Aten i Rzymu.
Podsumowanie
Apis był kluczowym bóstwem w starożytnym Egipcie, będąc symbolem siły i męstwa. Jego kult obejmował ceremonie pogrzebowe oraz poszukiwania nowych wcieleń, co świadczy o znaczeniu, jakie przypisywano mu w religii egipskiej.
