Antywitamina K
Antywitamina K to związek chemiczny, który działa jako inhibitor witaminy K, blokując jej cykl. Do tej grupy należą pochodne dikumarolu, takie jak warfaryna, oraz pochodne fenyloindandionu. W Polsce dostępne są dwa leki: warfaryna i acenokumarol.
Mechanizm działania
Witamina K jest niezbędna jako kofaktor w procesie karboksylacji reszt kwasu glutaminowego, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania czynników krzepnięcia krwi (II, VII, IX i X). Antywitamina K hamuje ten cykl, co prowadzi do wytwarzania białek o zmniejszonej aktywności prokoagulacyjnej w wątrobie.
Przebieg leczenia
Efekt przeciwkrzepliwy stosowania antywitaminy K występuje po 2-7 dniach. Leczenie wymaga regularnego monitorowania wskaźnika INR oraz dostosowania diety. Dawkowanie zależy od indywidualnych cech pacjenta, takich jak wiek, stan wątroby oraz ryzyko krwawienia.
Zastosowanie
Antywitamina K jest stosowana w leczeniu:
- migotania i trzepotania przedsionków;
- u osób powyżej 75. roku życia z nadciśnieniem, cukrzycą, niewydolnością serca;
- u pacjentów z sztucznymi zastawkami serca;
- po zawale serca czy zatorowości tętniczej.
Przeciwwskazania
Antywitamina K nie powinna być stosowana w przypadku:
- aktywnego krwawienia lub dużego ryzyka krwawienia;
- skazy krwotocznej;
- guza mózgu;
- ciężkiej niewydolności wątroby oraz objawowego nadciśnienia wrotnego;
- ostrego HIT;
- niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego;
- niedawnego krwawienia wewnątrzczaszkowego (do 2 miesięcy);
- operacji lub urazu głowy (do 20 dni).
Przypisy
Bibliografia
Kategoria: ATC-B01