„`html
Antoni Szacki
Antoni Szacki, ps. „Bohun”, „Dąbrowski” (ur. 1 marca 1902 w Wilnie, zm. 2 lipca 1992 w Costa Mesa) – polski wojskowy, kapitan Wojska Polskiego II RP oraz pułkownik Narodowych Sił Zbrojnych. Był dowódcą Brygady Świętokrzyskiej NSZ-ZJ oraz kolaborantem z Niemcami podczas II wojny światowej.
Życiorys
Szacki pochodził z rodziny inteligenckiej, a jego dzieciństwo naznaczone było wydarzeniami rewolucji 1905 roku, po której rodzina została zesłana na Syberię. Po powrocie do Warszawy w 1919 roku, wstąpił do wojska i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1924 roku rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty.
W czasie zamachu majowego w 1926 roku został ranny. Po ukończeniu szkoły służył w 76 pułku piechoty do września 1939 roku. W czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku znalazł się w niewoli niemieckiej, z której uciekł do Krakowa, a później osiedlił się w Zagnańsku.
W 1940 roku dołączył do Związku Jaszczurczego, a następnie do Narodowych Sił Zbrojnych, gdzie obejmował różne stanowiska, w tym szefa sztabu Okręgu V Kielce NSZ. W 1945 roku, w obliczu ofensywy Armii Czerwonej, jego brygada wycofała się do Czech, gdzie nawiązała kontakt z amerykańskimi wojskami. 5 maja 1945 roku uwolniła oboz koncentracyjny w Holisovie, ale z powodu kontrowersyjnej przeszłości została rozformowana przez dowództwo amerykańskie.
Po wojnie Szacki został dowódcą Polskich Kompanii Wartowniczych w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec, jednak w 1946 roku został usunięty z tego stanowiska. W 1956 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł w 1992 roku.
Awanse
- Podporucznik – 7 sierpnia 1927
- Porucznik – 15 sierpnia 1929
- Kapitan – 1 stycznia 1936
- Podpułkownik – 15 sierpnia 1944
Odznaczenia
Odznaczony Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego oraz Krzyżem Srebrnym z Mieczami.
Publikacje
Antoni Szacki jest autorem książki Byłem dowódcą Brygady Świętokrzyskiej, w której ocenił organizatorów powstania warszawskiego oraz jego skutki.
„`
