„`html
Antoni Stefanowski
Antoni Stefanowski (ur. w Niesinie, zm. 9 kwietnia 1940 w Katyniu) był pułkownikiem lekarzem Wojska Polskiego, działaczem społecznym, członkiem Związku Legionistów Polskich oraz ofiarą zbrodni katyńskiej. Został odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w majątku Niesin. Po stracie rodziców, ukończył gimnazjum w Warszawie oraz studiował medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie uzyskał tytuł doktora. W trakcie studiów był także instruktorem wojskowym w tajnej organizacji studenckiej.
I wojna światowa
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich, gdzie awansował na kapitana lekarza, walcząc na różnych frontach. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za bohaterskie działania w bitwie pod Bielgowem. Po wojnie pracował jako lekarz szpitalny w Warszawie.
Dwudziestolecie międzywojenne
W 1918 roku ożenił się z Haliną Ciąglińską. Pracował w różnych szpitalach, publikował w prasie medycznej i leczył znane osobistości, w tym marszałka Piłsudskiego. Od 1936 roku był ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
II wojna światowa
W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany i ewakuowany do wschodnich terenów Polski. Po agresji ZSRR został wzięty do niewoli i przetrzymywany w obozie. Zginął 9 kwietnia 1940 roku w Katyniu, gdzie został pochowany. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1922)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1932)
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Walecznych (1922)
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną (Austro-Węgry, 1916)
Upamiętnienie
Antoni Stefanowski został pośmiertnie awansowany do stopnia generała brygady w 2007 roku. W ramach akcji „Katyń… pamiętamy” posadzono Dąb Pamięci w Warszawie na jego cześć.
„`
