Antoni Kołłątaj

Antoni Kołłątaj

Antoni Kołłątaj, herbu Kotwica, był uczestnikiem insurekcji warszawskiej oraz powstania kościuszkowskiego. Urodził się w 1776 roku jako syn Jana, starosty serbinowskiego. Jego wuj, Hugo Kołłątaj, był znaną postacią w historii Polski.

W trakcie walki pod Racławicami i Szczekocinami wykazał się walecznością, co zaowocowało mianowaniem go porucznikiem przez Tadeusza Kościuszkę. Niestety, zginął 28 sierpnia 1794 roku podczas szturmu Prusaków na Powązki, w pobliżu pałacu Czartoryskich. Jego śmierć została opisana w dziele Kazimierza Bartoszewicza, gdzie zaznaczone jest, że Kołłątaj darował życie pruskiemu oficerowi, który następnie zdradziecko go ugodził.

Po bitwie pod Szczekocinami został odznaczony pierścieniem „Ojczyzna Obrońcy Swemu”. Jego ciało spoczywa na Starych Powązkach w Warszawie.

Bibliografia

• R. Kaleta: Sensacje z dawnych lat, Wrocław-Warszawa 1986, str. 232

Podsumowanie

Antoni Kołłątaj był odważnym oficerem w czasie powstania kościuszkowskiego, który tragicznie zginął, broniąc ojczyzny. Jego życie i heroiczne czyny pozostają w pamięci historycznej Polski.