Anton Thumann
Anton Thumann (ur. 31 października 1912, zm. 8 października 1946) był zbrodniarzem hitlerowskim oraz członkiem załogi obozów koncentracyjnych Gross-Rosen, Majdanek i Neuengamme. Pełnił funkcję SS-Obersturmführera.
Życiorys
Thumann należał do NSDAP i SS, a w latach 1941–1943 był kierownikiem obozu w Gross-Rosen. Następnie, od lutego 1943 do maja 1944, piastował tę samą funkcję w obozie Majdanek, a od lipca 1944 do maja 1945 w Neuengamme. Odpowiadał za eksterminację Żydów w komorach gazowych na Majdanku oraz wykazywał się brutalnością wobec więźniów. Zdarzało się, że osobiście dokonywał egzekucji i tortur.
W książce „Lekarze od zabijania” Joanna Lamparska opisała, że Thumann stworzył w KL Gross-Rosen „pokoik dla konających”, gdzie polewano wodą umierających więźniów.
Po wojnie
Po wojnie Thumann został schwytany przez aliantów i osądzony w procesie załogi Neuengamme w Hamburgu w 1946 roku. Odpowiadał jedynie za zbrodnie popełnione w Neuengamme, za które został skazany na karę śmierci, wykonaną przez powieszenie w październiku 1946 roku. Nie był sądzony za zbrodnie w Gross-Rosen i Majdanku.
Bibliografia
- Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich: Wer war was vor und nach 1945. Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt am Main 2007.
- Wolfgang Benz, Barbara Distel, Angelika Königseder: Der Ort des Terrors – Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager, Band 7, C.H.Beck, 2005.
