Robert Anthony Eden
Robert Anthony Eden (12 czerwca 1897 – 14 stycznia 1977) był brytyjskim politykiem, który pełnił funkcję premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej w latach 1955–1957. Był trzykrotnym ministrem spraw zagranicznych (1936–1938, 1940–1945, 1951–1955) i jest uznawany za jednego z najmniej efektywnych premierów XX wieku.
Początki kariery
Eden urodził się w West Auckland w konserwatywnej rodzinie posiadaczy ziemskich. Ukończył Eton College oraz studia na Uniwersytecie Oksfordzkim. Walczył w I wojnie światowej, zdobywając Military Cross i awans na brygadiera-majora. Po wojnie rozpoczął karierę polityczną, zdobywając mandat w Izbie Gmin w 1923 roku.
Minister spraw zagranicznych
W latach 30. Eden był ministrem spraw zagranicznych, gdzie sprzeciwiał się polityce appeasementu wobec Niemiec i Włoch. Po rezygnacji z tego stanowiska w 1938 roku zyskał poparcie wśród wyborców za krytykę polityki rządu i zbliżenie do Winstona Churchilla.
II wojna światowa
Po wybuchu II wojny światowej Eden został ministrem ds. dominiów, a później ministrem wojny i spraw zagranicznych. Jego bliskie relacje z generałem de Gaulle’em były znaczące dla polityki Wielkiej Brytanii.
Okres po wojnie i powrót do rządu
Po wyborach w 1945 roku Eden znalazł się w opozycji. W 1951 roku, po powrocie konserwatystów do władzy, ponownie objął urząd ministra spraw zagranicznych, gdzie musiał stawić czoła wyzwaniom zimnej wojny.
Premierska kadencja i kryzys sueski
W 1955 roku Eden został premierem. Jego najważniejszym działaniem była interwencja w Egipcie w 1956 roku związana z nacjonalizacją Kanału Sueskiego. Interwencja ta, mimo że militarna, przyniosła dyplomatyczne konsekwencje, prowadząc do kryzysu politycznego i spadku zaufania do jego rządu.
Gabinet Anthony’ego Edena
- Premier: Anthony Eden
- Lord kanclerz: David Maxwell Fyfe
- Kanclerz skarbu: Rab Butler
- Minister spraw zagranicznych: Harold Macmillan
- Minister spraw wewnętrznych: Gwilym Lloyd George
- Minister obrony: Selwyn Lloyd
Odznaczenia i dziedzictwo
Eden był odznaczony Medalem Wolności Króla Chrystiana X z Danii. Po zakończeniu kariery politycznej zmarł w 1977 roku i został pochowany w Alvediston.
