Reklama

Anthony de Mello

Anthony de Mello SJ

Anthony de Mello (1931-1987) był hinduskim jezuitą, mistykiem i psychoterapeutą, określającym siebie jako „chrześcijanina Wschodu”. Jego prace łączyły europejską mistykę z myślą Dalekiego Wschodu, często wplatając elementy psychologii. De Mello był autorem wielu książek, w których badał pojęcia poznania, przebudzenia i świadomości, podkreślając, że to one są kluczowe dla ludzkiego szczęścia i miłości. Jego podejście do duchowości opierało się na prostym języku oraz żartobliwych anegdotach, co czyniło jego nauki przystępnymi. Jedną z jego głównych maksym była: „Niczego się nie wyrzekać, do niczego się nie przywiązywać”.

Reklama

Życiorys

De Mello pochodził z Goa i w 1947 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Po studiach w Hiszpanii i teologii w Punie, przyjął święcenia kapłańskie w 1961 roku. Kontynuował edukację w zakresie psychologii w Chicago oraz duchowości w Rzymie. W 1975 roku założył Instytut Sadhana, gdzie prowadził kursy medytacyjne. Jego pierwsza książka powstała, gdy miał 47 lat. Zmarł na zawał serca w Nowym Jorku. Po jego śmierci opublikowano kilka zbiorów jego nauk, które zgromadzili przyjaciele.

Przesłanie

Poglądy de Mello, choć często kontrowersyjne, nawiązywały do nauk wielu mistyków i doktorów Kościoła. Jego nowatorstwo polegało na łączeniu duchowości z psychologią, co czyniło jego nauki bardziej zrozumiałymi. Uczył, że prawdziwa duchowość nie polega na nabywaniu, lecz na odrzucaniu pragnień, a miłość jest sposobem bycia, a nie tylko spełnianiem dobrych uczynków.

Reklama

Religijność i Pismo Święte

De Mello krytykował fałszywe pojmowanie religijności, które przeszkadza w osiąganiu prawdziwej świętości. Twierdził, że religia powinna skłaniać do poszukiwania prawdy, a nie być ideologią. Jego nauki podkreślały, że prawdziwa religijność to pokora i poszukiwanie prawdy, a nie dogmatyczne podejście do Pisma Świętego.

Krytyka i Obrońcy

W 1998 roku Kongregacja Nauki Wiary Kościoła katolickiego skrytykowała de Mello za odejście od doktryny katolickiej. Zarzuty dotyczyły m.in. jego interpretacji Boga, traktowania Pisma Świętego oraz koncepcji miłości. Mimo to, w Kościele pojawiły się próby obrony jego poglądów, argumentując, że niektóre jego publikacje były wydane bez autoryzacji i mogły być zniekształcone.

Reklama