Antal Doráti
Antal Doráti (ur. 9 kwietnia 1906 w Budapeszcie, zm. 13 listopada 1988 w Gerzensee, Szwajcaria) był węgiersko-amerykańskim dyrygentem i kompozytorem. Jego rodzina miała silne tradycje muzyczne, co wpłynęło na jego rozwój artystyczny.
Wykształcenie i kariera
Doráti ukończył Fasori Gimnázium, a następnie studiował w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta, gdzie jego profesorami byli m.in. Zoltán Kodály, Leó Weiner i Béla Bartók. Jego debiut miał miejsce w 1924 roku w budapeszteńskiej operze. W latach 30. XX wieku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1947 roku uzyskał obywatelstwo amerykańskie. W 1949 roku dyrygował prawykonaniem koncertu altówkowego Béli Bartóka, skomponowanego przez Tibora Serly’ego i Williama Primrose’a.
Repertuar i osiągnięcia
Doráti nagrał wiele płyt, w tym wszystkie symfonie Haydna, a także dzieła Bartóka i Kodálya. Był nie tylko dyrygentem, ale także kompozytorem i aranżerem. W 1983 roku został pasowany na rycerza przez Elżbietę II.
Orkiestry
W ciągu swojej kariery Doráti był dyrygentem wielu znaczących orkiestr, w tym:
- Dallas Symphony Orchestra (1945–1948)
- Minneapolis Symphony Orchestra (1949–1960)
- BBC Symphony Orchestra (1963–1966)
- Orkiestra Filharmonii Sztokholmskiej (1966–1970)
- National Symphony Orchestra w Waszyngtonie (1970–1977)
- Detroit Symphony Orchestra (1977–1981)
- Royal Philharmonic Orchestra (1975–1979)
Podsumowanie
Antal Doráti był znaczącą postacią w świecie muzyki, łącząc talent dyrygencki z kompozytorskim. Jego wkład w muzykę klasyczną oraz osiągnięcia na arenie międzynarodowej uczyniły go jedną z najważniejszych postaci XX wieku.
