Ankieta pocztowa – technika badawcza w socjologii, która gromadzi dane poprzez wysyłanie i zbieranie wypełnionych kwestionariuszy za pośrednictwem poczty.
Zalety
- Niższy koszt badań – brak potrzeby szkolenia ankieterów.
- Obniżenie błędu stronniczości – zmniejszenie wpływu cech ankieterów.
- Poczucie anonimowości dla respondentów.
- Przemyślane odpowiedzi, wynikające z czasu na zastanowienie.
- Większa dostępność dla uczestników.
Wady
- Konieczność formułowania prostych i zrozumiałych pytań.
- Brak możliwości sondowania i uzyskiwania dodatkowych informacji.
- Brak kontroli nad tym, kto wypełnia ankiety.
- Niższy odsetek odpowiedzi w porównaniu do innych metod.
Strategie zwiększania zwrotności
Zwiększenie liczby zwrotów ankiet pocztowych można osiągnąć poprzez:
- Informowanie o źródłach finansowania badań, co podnosi ich wiarygodność.
- Motywowanie uczestników, np. poprzez nagrody.
- Udoskonalenie cech wizualnych kwestionariuszy.
- Dopasowanie terminu wysyłki do pory roku.
- Dołączenie listu z wyjaśnieniami oraz koperty zwrotnej ze znaczkiem.
Identyfikacja kwestionariuszy
Kwestionariusze powinny być opisywane unikalnymi numerami identyfikującymi, co pozwala na analizę wpływu nowych wydarzeń na odpowiedzi. Ważne jest również, aby obserwować, czy kolejność nadsyłania formularzy ma związek z badanymi zmiennymi, co może dostarczyć dodatkowych informacji o próbie badawczej.
Przypisy
Brak przypisów w tekście.
Bibliografia
Brak bibliografii w tekście.
Kategoria: Metody badań społecznych