„`html
Andrzej Maria Rzymkowski
Andrzej Maria Rzymkowski (21 czerwca 1911 – 30 czerwca 1986) był polskim architektem oraz profesorem na Politechnice Wrocławskiej, Krakowskiej i Wyższej Szkole Inżynierskiej w Koszalinie.
Życiorys
Urodził się w Krakowie jako syn architekta Jana Rzymkowskiego. W 1939 roku ukończył Politechnikę Lwowską, zdobywając dyplom inżyniera architekta. Pracował jako architekt miejski w Katowicach, jednak po wybuchu II wojny światowej wrócił do Krakowa, gdzie angażował się w budownictwo.
Od 1945 roku był wykładowcą na krakowskich uczelniach, a w 1950 roku obronił pracę doktorską na Politechnice Warszawskiej. Pracował jako profesor na Politechnice Wrocławskiej (1952–1953) oraz Politechnice Krakowskiej (1953–1968), gdzie kierował Katedrą Projektowania Budowli Wiejskich. W 1968 roku przeszedł do Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, gdzie również kierował Katedrą Budownictwa Wiejskiego.
Rzymkowski był znany z propagowania budownictwa z użyciem gliny i słomy oraz z podejścia bioklimatycznego w projektowaniu budynków.
Publikacje
W swojej pracy naukowej koncentrował się na budownictwie użytkowym i wiejskim. Jego najważniejsze publikacje to:
- Budynki dla zwierząt gospodarskich (1954)
- Planowanie i budownictwo osiedli wiejskich (1954)
- Ruralistyka. Planowanie obszarów rolniczych i budownictwo wiejskie (1972)
Członkostwo i działalność społeczna
Rzymkowski był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Architektów RP oraz Krakowskiego Towarzystwa Plastyków. Działał również w środowisku esperantystów, organizując klub esperanto w Koszalinie. Był malarzem amatorem i założycielem Yacht Clubu Politechniki Koszalińskiej.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Złota Odznaka SARP (1977)
Życie prywatne
Był trzykrotnie żonaty i miał córkę, Annę. Zmarł 30 czerwca 1986 roku, a jego prochy spoczywają w Alei Zasłużonych na cmentarzu w Koszalinie.
„`
