Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz
Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz (ur. 11 maja 1963 w Jarosławiu, zm. 21 marca 2008 w Warszawie) był polskim prawnikiem i politykiem. W latach 1991–1993 pełnił mandat posła na Sejm I kadencji oraz był senatorem IV, VI i VII kadencji w latach 1997–2001 oraz 2005–2008.
Życiorys
Był synem Jerzego i Ireny Mazurkiewiczów. Ukończył studia na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w 2005 uzyskał stopień doktora nauk prawnych. Oprócz działalności politycznej pisał książki historyczne oraz powieści science-fiction.
Od 1981 roku należał do Konfederacji Polski Niepodległej (KPN), w której pełnił różne funkcje, w tym wiceprzewodniczącego. Działał również w podziemnych strukturach KPN oraz „Solidarności”, a w latach 1982–1989 był wielokrotnie zatrzymywany przez Służbę Bezpieczeństwa. Współpracował z prasą podziemną, w tym z „Pobudką” i „Gazetą Polską KPN”.
W latach 1994-1997 był wiceburmistrzem Jarosławia, a w 1997 uzyskał mandat senatorski z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, który pełnił do 2001 roku. W 2005 został senatorem VI kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, a w 2007 uzyskał mandat senatorski po raz trzeci, zdobywając 129 957 głosów. Pełnił także rolę członka rady programowej TV Polonia oraz był honorowym członkiem Związku Sybiraków.
19 marca 2008 zasłabł, a po zdiagnozowaniu pęknięcia tętniaka aorty został przewieziony do kliniki w Aninie, gdzie zmarł dwa dni później. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Jarosławiu. Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.
Publikacje
- Czarny Piotruś (1989)
- Piotr I, Katarzyna I – historia nieznana (1996)
- Upadek aniołów (1997)
- Anioły śmierci (1999)
- Zemsta aniołów (2006)
Podsumowanie
Andrzej Mazurkiewicz był wybitnym prawnikiem i politykiem, który odegrał istotną rolę w polskim życiu publicznym, a także w podziemnej opozycji. Jego działalność w KPN oraz jako senator miała znaczący wpływ na rozwój demokratycznych struktur w Polsce. Jego twórczość literacka oraz odznaczenia pośmiertne świadczą o jego wkładzie w historię kraju.