Leon Andrzej Gelberg
Data i miejsce urodzenia: 25 grudnia 1945, Lwów
Wykształcenie i wczesna kariera
Leon Gelberg ukończył w 1970 roku studia na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej. Jego pierwsze doświadczenia zawodowe obejmowały pracę w warszawskim Przedsiębiorstwie Komunikacji Samochodowej oraz w biurze projektowym. W latach 1973-1981 był redaktorem naczelnym „Techniki Motoryzacyjnej”.
Działalność w „Solidarności”
W 1980 roku Gelberg zaangażował się w ruch „Solidarności”, zakładając jej struktury w Wydawnictwie Czasopism Technicznych Sigma-NOT. Po wprowadzeniu stanu wojennego został zwolniony z pracy i przez pewien czas pozostawał w ukryciu. W latach 1982-1989 pracował w redakcji biuletynu dziennikarskiej spółdzielni pracy oraz publikował w prasie podziemnej, m.in. w „Karcie” i „Tygodniku Mazowsze”.
Kariera dziennikarska i publiczna
Gelberg organizował Program 3 Radia „Solidarność” i w 1986 roku wydał książkę „Póki żyjemy” pod pseudonimem Edward Poliński. W końcu lat 80. pełnił funkcję szefa biura w Komitecie Obywatelskim. Od 1991 do 2002 roku był dziennikarzem oraz redaktorem naczelnym „Tygodnika Solidarność”. W późniejszych latach pracował jako doradca prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego oraz wykładowca w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. M. Wańkowicza.
Zaangażowanie polityczne i osiągnięcia
W latach 2002-2006 był radnym sejmiku mazowieckiego z ramienia Prawa i Sprawiedliwości. Pełnił także funkcje prezesa Miejskiego Przedsiębiorstwa Taksówkowego oraz prezesa PW Rzeczpospolita. W 2008 roku objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego „Gazety Bankowej”.
Osiągnięcia i odznaczenia
Gelberg jest wicemistrzem Polski w brydżu sportowym i członkiem Polskiego Związku Brydża Sportowego. W 2006 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla niezależnego dziennikarstwa i działalność na rzecz demokracji. W 2018 roku otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności.
Podsumowanie
Leon Andrzej Gelberg to wybitny polski dziennikarz i działacz społeczny, który odegrał kluczową rolę w ruchu „Solidarności” oraz w rozwoju niezależnych mediów w Polsce. Jego praca w dziedzinie dziennikarstwa i działalność polityczna przyczyniły się do transformacji demokratycznej w kraju.
