Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Andrzej Dobrowolski

Andrzej Dobrowolski (9 września 1921, Lwów – 8 sierpnia 1990, Graz) był polskim kompozytorem i pedagogiem muzycznym.

Reklama

Życiorys

Dobrowolski rozpoczął naukę muzyki pod okiem Bronisława Rutkowskiego (organy), Stefana Beliny-Skupiewskiego (śpiew) oraz Ludwika Kurkiewicza (klarnet). W latach 1945-1951 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, gdzie kształcił się w teorii pod kierunkiem Stefanii Łobaczewskiej oraz w kompozycji u Artura Malawskiego.

Od 1947 do 1954 roku był wykładowcą przedmiotów teoretycznych w Krakowie, a następnie od 1954 do 1976 roku w Warszawie, gdzie od 1965 prowadził klasę kompozycji. W 1976 roku objął stanowisko profesora na Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Grazu, gdzie był dziekanem Wydziału Kompozycji, Teorii i Dyrygentury.

Reklama

Dobrowolski był również aktywnym członkiem Związku Kompozytorów Polskich, pełniąc funkcję sekretarza generalnego w latach 1954-1969 oraz przewodnicząc Komisji Programowej Warszawskiej Jesieni w latach 1967 oraz 1970-1972. Wśród jego uczniów znaleźli się m.in. John Casken, Krzysztof Knittel oraz Bernhard Lang.

Wyróżnienia, które otrzymał, to m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1969), nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1971), nagroda ZKP (1972) oraz nagroda rządu Styrii im. Johanna Josepha Fuxa (1990). Odznaczony był także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2015 roku, z okazji 25. rocznicy jego śmierci, odbyła się konferencja naukowa „Rozumienie muzyki: Muzyka Czystej Formy” w Warszawie, przypominająca osiągnięcia kompozytora.

Ważniejsze kompozycje

  • Wariacje symfoniczne (1949)
  • I Symfonia (1955)
  • Koncert na fagot i orkiestrę (1953)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1956)
  • Muzyka na taśmę nr 1 (1962)
  • Muzyka na orkiestrę nr 3 (1972–1973)
  • Kwartet smyczkowy (1989)

Przypisy

Informacje o dorobku Dobrowolskiego można znaleźć w literaturze dotyczącej muzyki polskiej oraz w archiwach muzycznych.

Reklama

Bibliografia

  • Dorota Szwarcman, Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007. Stentor, Warszawa, 2007.
  • Artykuły na temat polskiego radia i studia eksperymentalnego w MoMA.
Reklama