Andriej Tarkowski – Życie i Twórczość
Andriej Arsienjewicz Tarkowski (4 kwietnia 1932 – 29 grudnia 1986) był radzieckim reżyserem filmowym, scenarzystą i aktorem, uznawanym za jednego z najwybitniejszych twórców w historii kina. Urodził się we wsi Zawrażje w ZSRR jako syn poety Arsienija Tarkowskiego. Jego filmy zdobyły liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach, w tym Cannes i Wenecji.
Wczesne Lata i Edukacja
Tarkowski spędził dzieciństwo w Moskwie, gdzie uczęszczał do szkoły sztuk plastycznych i szkoły muzycznej. Po wojnie, w 1946 roku, przeniósł się z rodziną do Moskwy, gdzie ukończył szkołę średnią. W 1951 rozpoczął studia z zakresu arabistyki, jednak wkrótce je przerwał. W 1956 zdał egzaminy wstępne na Wydział Reżyserii WGIK, gdzie zrealizował swoje pierwsze etiudy.
Kariera Filmowa
W 1962 Tarkowski zadebiutował pełnometrażowym filmem Dzieciństwo Iwana, który zdobył uznanie na festiwalach filmowych. W 1966 wyreżyserował Andrieja Rublowa, film, który spotkał się z oporem cenzury, ale zdobył Nagrodę FIPRESCI w Cannes. Kolejnymi jego ważnymi dziełami są Solaris (1972) oraz Zwierciadło (1975).
Emigracja i Ostatnie Lata
W 1982 Tarkowski opuścił ZSRR, osiedlając się w Włoszech. Tam zrealizował dwa filmy, w tym Nostalgia (1983), który zdobył wiele nagród, w tym Złotą Palmę w Cannes. Ostatnim jego dziełem był Ofiarowanie (1986), nagrodzone na festiwalu w Cannes.
Śmierć i Dziedzictwo
Tarkowski zmarł 29 grudnia 1986 roku na raka płuc w Neuilly-sur-Seine we Francji. Został pochowany na cmentarzu rosyjskich emigrantów. Jego twórczość wywarła ogromny wpływ na kino światowe, a jego filmy są uważane za klasyki.
Filmografia
- Aktor:
- Zabójcy (1958)
- Mam dwadzieścia lat (1964)
- Reżyser:
- Dzieciństwo Iwana (1962)
- Andriej Rublow (1966)
- Solaris (1972)
- Zwierciadło (1975)
- Stalker (1979)
- Nostalgia (1983)
- Ofiarowanie (1986)
Nagrody
- Nagroda BAFTA za najlepszy film zagraniczny (1988 – Ofiarowanie)
- Grand Prix Jury na MFF w Cannes (1972 – Solaris)
- Złota Palma dla najlepszego reżysera (1983 – Nostalgia)
