Andriej Makarowicz Otroszczenko
Andriej Makarowicz Otroszczenko (ur. 19 sierpnia 1902, zm. 1993) był funkcjonariuszem radzieckiego wywiadu, pracującym w OGPU oraz jego późniejszych przekształceniach, w tym NKGB i MGB. Specjalizował się w wywiadzie nielegalnym, szczególnie w Iranie.
Życiorys
Urodził się w Taszkencie w rodzinie robotniczej. W latach 20. XX wieku studiował na lokalnym uniwersytecie. Swoją karierę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1924 roku, a od 1931 roku pracował w wywiadzie zagranicznym OGPU.
- Praca w Iranie: Od 1931 do 1936 roku służył jako zastępca rezydenta OGPU w Meszhedzie, gdzie skutecznie rekrutował informatorów i rozpracowywał białą imigrację antybolszewicką.
- Sekretarz poselstwa: W latach 1937–1939 pełnił funkcję Sekretarza poselstwa radzieckiego w Iranie, gdzie zwerbował japońskiego dyplomatę.
Po powrocie do ZSRR w 1939 roku został aresztowany przez NKWD, oskarżony o szpiegostwo, ale po intensywnym przesłuchaniu nie przyznał się do winy. Po zakończeniu śledztwa wrócił do pracy w wywiadzie.
Okres II wojny światowej
Podczas II wojny światowej Otroszczenko zajmował kierownicze stanowiska w wywiadzie radzieckim, w tym w Pierwszym Zarządzie NKGB. Jego działania obejmowały m.in. przygotowania do konferencji Wielkiej Trójki w Teheranie oraz sprawę Konstantina Wołkowa, oficera wywiadu, który próbował zdradzić tajemnice radzieckie.
Za swoje zasługi wojenne został odznaczony m.in. Orderem Czerwonego Sztandaru i Czerwonej Gwiazdy.
Po wojnie
Tras reorganizacji służb wywiadowczych, Otroszczenko pełnił różne funkcje w Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego i KGB, w tym jako naczelnika 4 Zarządu w I Zarządzie Głównym MGB. W 1953 roku został mianowany rezydentem wywiadu w Teheranie, gdzie służył do 1955 roku.
Po powrocie z Iranu z powodów zdrowotnych opuścił służbę. Zmarł w 1993 roku w Rosji.
Bibliografia
- Jan Larecki, „Leksykon Służb specjalnych świata”
- Biografia na stronie Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej
