André Frossard
André Frossard (14 stycznia 1915 – 2 lutego 1995) był francuskim dziennikarzem, pisarzem i katolickim filozofem, pochodzenia żydowskiego. Jego ojcem był Ludwik Oscar Frossard, założyciel Francuskiej Partii Komunistycznej. Frossard był wieloletnim felietonistą „Le Figaro”. W 1935 roku, jako ateista, przeszedł nawrócenie po przypadkowej wizycie w kościele, co opisał w swojej książce z 1969 roku „Dieu existe, je l’ai rencontré”. Od 1987 roku był członkiem Akademii Francuskiej.
Twórczość
Frossard był autorem wielu książek, w tym:
- La Maison des otages (1946)
- Histoire paradoxale de la IVe République (1954)
- Le Sel de la terre (1956)
- Voyage au pays de Jésus (1958)
- Les Greniers du Vatican (1960)
- Dieu existe, je l’ai rencontré (1969)
- Il y a un autre monde (1976)
- Les trente-six preuves de l’existence du diable (1978)
- N’ayez pas peur, dialogue avec Jean-Paul II (1982)
- L’Évangile selon Ravenne (1984)
- Le Monde de Jean-Paul II (1991)
- Défense du Pape (1993)
- L’Evangile inachevé (1995)
Odznaczenia i osiągnięcia
Frossard był oficerem Legii Honorowej oraz został odznaczony Medalem Ruchu Oporu i Krzyżem Wojennym 1939–1945. Był również bliskim przyjacielem Jana Pawła II.
Podsumowanie
André Frossard pozostaje istotną postacią w literaturze i myśli katolickiej XX wieku, łącząc swoje doświadczenia życiowe z refleksją filozoficzną i religijną. Jego prace wciąż są źródłem inspiracji dla wielu ludzi na całym świecie.
