„`html
Anatol Wincenty Nowak
Anatol Wincenty Nowak (1862-1933) był polskim duchownym rzymskokatolickim. Pełnił funkcję biskupa pomocniczego diecezji krakowskiej w latach 1900-1924 oraz biskupa diecezjalnego przemyskiego od 1924 do 1933 roku.
Życiorys
Urodził się 12 października 1862 roku w Kańczudze. Po ukończeniu gimnazjów w Rzeszowie i Przemyślu studiował w seminarium duchownym w Przemyślu oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1885 roku został wyświęcony na kapłana.
W swojej karierze pełnił różne funkcje w diecezji krakowskiej, w tym wikariusza w Bolechowicach i Podgórzu, kapelana kardynała Dunajewskiego oraz sekretarza i kanclerza kurii. W 1900 roku papież Leon XIII mianował go biskupem pomocniczym diecezji krakowskiej, a jego konsekracja miała miejsce w Krakowie.
Jako biskup pomocniczy Nowak zaangażował się w działalność charytatywną i edukacyjną, wspierając tworzenie przytułków i sierocińców. W 1924 roku został biskupem diecezjalnym przemyskim, gdzie zmodernizował prawo diecezjalne oraz rozbudował katedrę i kurię.
Osiągnięcia i działalność
- Wspierał zakony, szczególnie salezjanów i jezuitów.
- Utworzył diecezjalną Akcję Katolicką.
- Promował kult maryjny i przyczynił się do kanonizacji Andrzeja Boboli.
- Otworzył ośrodek leczniczy dla duchowieństwa.
Nowak był również członkiem Komisji Synodalnej Episkopatu Polski oraz przewodniczącym komisji dla kleru zakonnego. Konsekrował kilku biskupów pomocniczych i diecezjalnych.
Zmarł 5 kwietnia 1933 roku w Przemyślu i został pochowany w katedrze przemyskiej.
Odznaczenia i wyróżnienia
Nowak otrzymał m.in.:
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (1908)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1931)
- Honorowe tytuły papieskie: asystent tronu, szambelan, prałat domowy, hrabia św. Kościoła Rzymskiego.
„`
