Anatol Lewicki
Anatol Lewicki, herbu Rogala, był austriackim historykiem mediewistą polskiej narodowości, urodzonym 4 kwietnia 1841 roku w Prysowcach, a zmarłym 25 kwietnia 1899 roku w Krakowie. Pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Życiorys
Lewicki był synem Grzegorza Lewickiego, greckokatolickiego księdza. Po ukończeniu gimnazjum w Tarnopolu, studiował na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1862–1866. Następnie przez 12 lat mieszkał w Przemyślu, gdzie pracował jako nauczyciel historii i geografii. W 1875 roku uzyskał doktorat z filologii. W 1879 roku rozpoczął pracę w IV gimnazjum we Lwowie.
Poglądy i badania
Lewicki reprezentował Krakowską Szkołę Historyczną, koncentrując się na jednostkach, szczególnie monarchach, jako kluczowych postaciach w procesach historycznych. W swojej wczesnej działalności badał historię Polski w okresie piastowskim, publikując pierwszą biografię Mieszka II oraz analizując koronację Wratysława II. W późniejszych latach skupił się na XV wieku i jego pracy „Powstanie Świdrygiełły”, za którą otrzymał nagrodę w konkursie im. J. U. Niemcewicza.
W 1884 roku wydał popularny podręcznik „Zarys historyi Polski i krajów ruskich z nią połączonych”, który doczekał się wielu wznowień i tłumaczeń. Ponadto, był wydawcą źródeł historycznych, takich jak „Indeks aktów XV wieku” i „Kodeks listów XV wieku”.
Wybrane publikacje
- Wratysław II czeski królem polskim, 1876
- Mieszko II, 1876
- Zarys historyi Polski i krajów ruskich z nią połączonych, 1884
- Powstanie Świdrygiełły, 1892
- Dzieje narodu polskiego w zarysie, 1899
Bibliografia
Wiktor Czermak i J. Łosowski również pisali o Lewickim, a jego prace zostały wymienione w „Polskim Słowniku Biograficznym”.
Linki zewnętrzne
Wszystkie dzieła Anatola Lewickiego są dostępne w bibliotece Polona: [Dzieła Anatola Lewickiego](https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:%22Lewicki,_Anatol_(1841–1899)%22)
