Anastazy IV
Anastazy IV (łac. Anastasius IV, właściwie Corrado Demetri della Suburra) był papieżem, którego pontyfikat trwał od 12 lipca 1153 do 3 grudnia 1154. Urodził się w Rzymie, w dzielnicy Suburra, jako syn Benedetto, prawdopodobnie pochodzący z rodziny o greckich korzeniach.
Kariera duchowna
O pierwszych czterdziestu latach życia Anastazego IV wiadomo niewiele. Prawdopodobnie był opatem St. Ruf w Awinionie, jednak ta informacja została później obalona. 21 lutego 1114 roku papież Paschalis II mianował go kardynałem-prezbiterem św. Pudencjany. W 1127 roku był legatem Honoriusza II na Montecassino, a w 1128 roku objął stanowisko kardynała-biskupa Sabiny.
Anastazy IV uczestniczył w wielu papieskich elekcjach, a jego aktywność w Kolegium Kardynalskim obejmowała lata 1114-1153. Popierał Innocentego II w czasie schizmy Anakleta II oraz blisko współpracował z Eugeniuszem III.
Pontyfikat
Jako papież, Anastazy IV prowadził pojednawczą politykę wobec rzymskiej komuny miejskiej, co umożliwiło mu rezydencję w Rzymie. Jego działania obejmowały:
- Udzielenie nowych przywilejów zakonowi joannitów.
- Załagodzenie sporu z Fryderykiem Barbarossą dotyczącego arcybiskupstwa w Magdeburgu.
- Rozwiązanie konfliktu o arcybiskupstwo York w Anglii, zatwierdzając Wilhelma Fitzherberta.
W listopadzie 1154 uroczyście przyjął kardynała Nicholasa Breakspeare’a, który wrócił z legacji w Skandynawii. Anastazy IV zatwierdził reformy, które wprowadził, a następnie zmarł. Jego następcą został Nicholas Breakspeare, który przyjął imię Hadrian IV.
Bibliografia
- Ian Stuart Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and Innovation, Cambridge University Press 1990
- Kazimierz Dopierała, Księga papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996
- Johannes Mathias Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
- Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049-1130, Tybinga 1977
