Ananiasz Zajączkowski

Ananiasz Zajączkowski (ur. 12 listopada 1903 w Trokach, zm. 6 kwietnia 1970 w Rzymie) był polskim orientalista, specjalizującym się w turkologii. Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego oraz aktywnym działaczem karaimskim, członkiem Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności.

Życiorys

Zajączkowski ukończył Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie w 1925 roku, a następnie studiował orientalistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1929 roku obronił doktorat, a po odbyciu stypendium zagranicznego w Berlinie, Stambule i Paryżu, podjął pracę na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1933 roku uzyskał habilitację, a w 1935 roku został profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Turkologii. Po II wojnie światowej pełnił także funkcje kierownicze w Instytucie Orientalistycznym oraz Zakładzie Turkologii i Iranistyki. W latach 1948-1950 pracował w Studium Języków Wschodnich Instytutu Spraw Międzynarodowych, a w 1953 roku został kierownikiem Zakładu Orientalistyki PAN.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych i organizacji, w tym Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego, gdzie pełnił funkcję prezesa. Wygłaszał odczyty na międzynarodowych konferencjach oraz zajmował się badaniami nad dziejami kultury tureckiej i leksykografią.