Informacje ogólne
Producent: SECM (Amiot)
Typ: Samolot bombowy i rozpoznawczy
Konstrukcja: Średniopłat, metalowa, klasyczne podwozie – stałe
Załoga: 4 lub 5 osób
Data oblotu: 12 kwietnia 1931
Lata produkcji: 1935–1938
Wycofany: 1944
Egzemplarze: 138 seryjnych
Silnik: 2 silniki gwiazdowe Gnome Rhône 14 Kirs/Kjrs Mistral Major (870 KM każdy)
Maksymalna masa startowa: 8880 kg (maks. 9710 kg)
Rozpiętość: 24,55 m
Długość: 18,24 m
Wysokość: 5,70 m
Prędkość maksymalna: 310 km/h (na 4000 m)
Prędkość przelotowa: 270 km/h (na 4000 m)
Wznoszenie: 4,65 m/s
Historia i zastosowanie
Produkcja samolotów Amiot 143 rozpoczęła się w 1935 roku. Do 1938 roku wyprodukowano 138 egzemplarzy, w tym ulepszone wersje. Samoloty były używane przez lotnictwo francuskie, a ich pierwsze misje miały miejsce w 1940 roku, w okresie II wojny światowej. W sierpniu 1939 roku w służbie było 126 samolotów, z czego 77 było sprawnych.
Od 30 maja 1940 roku samoloty wykonywały misje zrzutu zaopatrzenia dla uwięzionych jednostek wojskowych. W czerwcu 1940 roku obie pułki ewakuowały się na południe, gdzie kontynuowały działania bojowe. Od początku wojny samoloty Amiot 143 wykonały setki misji, zrzucając tonę bomb.
Po klęsce Francji, pozostałe samoloty weszły w skład lotnictwa kolaboracyjnego Vichy. W latach 1941-1944 używano ich głównie do transportu, a ostatnie egzemplarze skasowano w lutym 1944 roku.
Wersje
- Amiot 140: Dwa prototypy z lat 1930–1931, silniki Hispano-Suiza 12Nbr (650 KM).
- Amiot 141: Projekt z silnikami Lorraine 12Q (900 KM), z unikalną konstrukcją kadłuba i różnymi stanowiskami strzeleckimi.
- Amiot 144: Wersja z chowanym podwoziem, oblatana w 1936 roku.
- Amiot 147: Z silnikami Hispano-Suiza 12Ydrs/Yfrs (870 KM) i podwójnym statecznikiem pionowym.
Szkolenie i wykorzystanie przez Polaków
Od marca 1940 roku w samolotach Amiot 143 szkolił się polski personel latający we Francji. Sformowano improwizowaną Polską Bombową Jednostkę Marszową, która otrzymała trzy samoloty tego typu. Po kampanii francuskiej, polscy piloci zostali przeniesieni do Tuluzy w celu utworzenia dywizjonu na nowoczesnych samolotach.
