Amfiaraos w mitologii greckiej
Amfiaraos był postacią z mitologii greckiej, znaną jako wieszczek i tłumacz snów. Był synem Ojklesa i Hypermnestry oraz ojcem Eurydyki, Amfilochosa i Alkmeona. Uznawany za ulubieńca Zeusa i Apolla, Amfiaraos był wojownikiem o znamionach uczciwości, męstwa i pobożności.
Jako wodz wziął udział w słynnym polowaniu na dzika kalidońskiego, gdzie używał łuku. Po sporach na początku swojego panowania w Argos zabił ojca Adrastosa, Talaosa, i wypędził Adrastosa. Mimo konfliktów, ostatecznie zostali współwładcami Argos, a Amfiaraos poślubił siostrę Adrastosa, Eryfilę, co miało tragiczne konsekwencje dla jego losu.
Wyprawa przeciw Tebom
Adrastos obiecał Polinikowi przywrócenie go na tron w Tebach i zaprosił Amfiaraosa do udziału w wyprawie. Dzięki swojemu darowi jasnowidzenia, Amfiaraos przewidział tragiczny koniec ekspedycji, lecz został zmuszony do wyruszenia. Przed wyprawą kazał synom obiecać, że pomszczą jego śmierć, zabijając matkę i organizując drugą wyprawę przeciw Tebom.
W trakcie wędrówki, po tragicznym wypadku z synem króla Ofeltesa, Amfiaraos przepowiedział złą przyszłość wyprawy, co wkrótce się potwierdziło. Uczestniczył w igrzyskach ku czci Ofeltesa, zdobywając nagrody w skoku i rzucie dyskiem. Odegrał również istotną rolę w walkach w Tebach, gdzie zabił Melanipposa, ratując towarzysza Tydeusa.
Śmierć Amfiaraosa
W trakcie ucieczki przed Periklymenosem, Amfiaraos został pochłonięty przez ziemię, otworzoną przez Zeusa za pomocą pioruna. Po jego śmierci, Amfiaraos był czczony w Argos i Oropos, a legendy głosiły, że jako bóg miał się wyłonić spod ziemi.
Bibliografia
- Graves R., Mity greckie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1987, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich
