Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Amenhotep II

Amenhotep II

Amenhotep II był faraonem XVIII dynastii, rządzącym w okresie Nowego Państwa w Egipcie, prawdopodobnie w latach 1425–1397 p.n.e. Był synem Totmesa III i królowej Hatszepsut II Meritre. Został powołany do współrządów przez ojca na dwa lata przed jego śmiercią.

Reklama

Panowanie

W trakcie swojego panowania Amenhotep II prowadził liczne wyprawy wojenne, w tym do Syrii, aby stłumić rebelie. W trzecim roku rządów zadał cios antyegipskiej koalicji, zabijając siedmiu książąt. Po zdobyciu Kadesz, ich ciała powiesił na murach Teb jako przestrogę dla przyszłych buntowników. W kolejnych latach jego wyprawy miały na celu walkę z Mitanni, co zakończyło się sojuszem, w ramach którego Mitanni oddało Egiptowi część Palestyny.

Amenhotep II wykazał się także talentami dyplomatycznymi, budując przyjazne relacje z Babilonem i Hetytami. W Nubii zapanowała stabilizacja, a wicekrólem mianował swojego sojusznika, Usersateta.

Reklama

Działalność budowlana

Faraon zainicjował wiele projektów budowlanych, w tym dziedziniec kolumnowy w Karnaku, oraz dokończył prace w świątyniach w Kalabaszy i Amada. Ufundował własną świątynię grobową, która jednak nie przetrwała do dziś.

Grobowiec

Amenhotep II został pochowany w Dolinie Królów (grobowiec KV 35), odkrytym w 1898 roku przez Victora Loreta. W grobowcu znaleziono nietkniętą mumie faraona w bogato zdobionym sarkofagu, a także inne mumie z XVIII, XIX i XX dynastii. Wśród nich była mumia królowej Teje oraz młodszego dziecka, prawdopodobnie syna Amenhotepa II.

Grobowiec był skromnie zdobiony, z dekoracjami przedstawiającymi bóstwa oraz tekstem z Księgi Amduat. Po kilku latach, w wyniku rabunków, mumia faraona została uszkodzona. W 1901 roku grobowiec został ponownie otwarty do badań.

Tytulatura

Imię Amenhotepa II oznacza „Amon jest zadowolony”, a jego prenomen to Aacheperure, co przekłada się na „wspaniała jest postać Re”.

Podsumowanie

Amenhotep II był znaczącym władcą, który łączył zdolności wojskowe z dyplomatycznymi, umacniając pozycję Egiptu w regionie. Jego panowanie charakteryzowało się zarówno militarnymi sukcesami, jak i ważnymi projektami budowlanymi.

Reklama
Reklama