Alva Myrdal
Alva Myrdal, urodzona 31 stycznia 1902 roku w Uppsali, zmarła 1 lutego 1986 roku w Sztokholmie. Była szwedzką dyplomatką oraz socjolożką, znaną z działalności na rzecz rozbrojenia międzynarodowego.
Kariera zawodowa
Pracowała w UNESCO jako dyrektor departamentu nauk społecznych w latach 1951–1955. W latach 1955–1961 pełniła funkcję ambasadora Szwecji w Indiach. Następnie, w latach 1962–1970, była członkiem szwedzkiej delegacji na rokowania rozbrojeniowe w Genewie, a w latach 1966–1973 zajmowała stanowisko ministra ds. rozbrojenia.
Nagroda Nobla
W 1982 roku Alva Myrdal otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla za swoją działalność w dziedzinie rozbrojenia, którą podzieliła z Meksykaninem Alfonso Roblesem. Jej nagroda była interpretowana jako odpowiedź Komitetu Noblowskiego na naciski dotyczące przyznania wyróżnienia Lechowi Wałęsie, co miało na celu pokazanie niezależności komitetu.
Działalność naukowa
W dorobku Myrdal znajdują się publikacje dotyczące rozbrojenia oraz socjologii rodziny. Razem z mężem, Gunnar Myrdalem, promowali eugenikę. Ich praca pt. Kris i befolkningsfrågan (1934) miała znaczący wpływ na szwedzki program przymusowej sterylizacji osób uznawanych za „nieprzydatne społecznie”.
Rodzina
Mąż Alvy, Gunnar Myrdal, został uhonorowany Nagrodą Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1974 roku.
Podsumowanie
Alva Myrdal była istotną postacią w szwedzkiej polityce i nauce, z wpływem na międzynarodowe działania na rzecz pokoju oraz rozbrojenia. Jej osiągnięcia w dziedzinie socjologii i eugeniki pozostają tematem dyskusji do dziś.
