Alojzy Majewski – Życiorys
Alojzy Lucjan Marek Majewski (1869-1947) był księdzem pallotynem, misjonarzem w Kamerunie oraz założycielem pallotynów na ziemiach polskich. Urodził się 25 kwietnia 1869 roku w Braunswalde (obecnie Gościszewo) koło Malborka. Zmarł 12 listopada 1947 roku w Borowinie nad Pilicą. Był pierwszym przełożonym Polskiego Okręgu Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego oraz redaktorem Wydawnictwa Księży Pallotynów.
Działalność
Majewski był synem nauczyciela Franciszka i Joanny Franciszki z Kołaczkowskich. Uczył się w Collegium Marianum w Pelplinie, a teologię studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Braniewie, gdzie założył kółko studentów polskich. Przyjął święcenia kapłańskie 29 marca 1894 roku i pracował jako ksiądz diecezjalny w Biskupcu, Sząbruku oraz Świętej Lipce.
W 1901 roku, zainspirowany trudną sytuacją polskich emigrantów, wstąpił do pallotynów w Niemczech z zamiarem przeszczepienia ich działalności na ziemie polskie. W 1907 roku założył pierwszą pallotyńską placówkę w Jajkowcach, a przez 16 lat był superiorem Polskiego Dystryktu Stowarzyszenia. Angażował się w pracę z świeckimi współpracownikami, sprowadzenie sióstr pallotynek do Polski oraz redagowanie czasopism pallotyńskich.
Podczas II wojny światowej został aresztowany i przebywał w Pawiaku. Po wojnie osiedlił się w Borowinie, gdzie zmarł w 1947 roku. Został pochowany na pallotyńskim cmentarzu w Wadowicach.
Publikacje
Majewski był autorem licznych książek i artykułów, m.in.:
- Kilka pieśni narodowych dla młodzieży szkolnej, 1912
- Dla Chrystusa Króla, 1924
- Jak kochać Jezusa!, 1926
- Podróż misyjna do Afryki, 1927
- Świat murzyński, 1930
- Róże i lilje, 1934
Wśród jego tłumaczeń można wymienić:
- H. Fahsel Konnesreuth, 1933
- Lucas Jak pracować nad sobą, 1933
- Lucas Klucz do bram wieczności, 1936
Podsumowanie
Alojzy Majewski był kluczową postacią w rozwoju pallotynów w Polsce, angażując się w działalność misyjną oraz edukacyjną. Jego prace literackie i tłumaczenia miały istotny wpływ na formację duchową wielu wiernych.
