Olsza szara
Olsza szara (Alnus incana) to gatunek drzewa należący do rodziny brzozowatych. Jest szeroko rozpowszechniona w Europie oraz w części Azji i Ameryki Północnej. Olsza jest ceniona zarówno za swoje właściwości ekologiczne, jak i użytkowe.
Występowanie
Olsza szara rośnie najczęściej w wilgotnych miejscach, takich jak brzegi rzek, mokradła oraz tereny podmokłe. Preferuje gleby bogate w składniki odżywcze, a także te o dużej przepuszczalności wody.
Cechy charakterystyczne
- Wygląd: Olsza szara osiąga wysokość do 30 metrów i ma charakterystyczną, szeroką koronę.
- Kora: Kora młodych drzew jest gładka i jasnoszara, natomiast na starszych drzewach staje się ciemniejsza i bardziej spękana.
- Liście: Liście mają owalny kształt, są ząbkowane i ciemnozielone, a ich spodnia strona jest pokryta delikatnym meszkiem.
- Kwiaty: Kwiaty pojawiają się wczesną wiosną, przed rozwojem liści. Olsza jest rośliną jednopienną, co oznacza, że na jednym drzewie znajdują się zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie.
Znaczenie ekologiczne
Olsza szara odgrywa istotną rolę w ekosystemach leśnych. Jej korzenie są zdolne do wiązania azotu, co poprawia jakość gleby. Ponadto, drzewo to stanowi siedlisko dla wielu gatunków ptaków i owadów.
Zastosowanie
Ze względu na swoją wytrzymałość i odporność na wilgoć, olszę szarą wykorzystuje się w budownictwie, szczególnie w produkcji mebli i elementów małej architektury. Dodatkowo, drewno olszy ma zastosowanie w stolarstwie oraz w produkcji rzeźb.
Podsumowanie
Olsza szara to wartościowy gatunek drzewa, który pełni ważną rolę zarówno w przyrodzie, jak i w gospodarce. Jej właściwości ekologiczne i użytkowe sprawiają, że jest istotnym elementem wielu ekosystemów.
