„`html
Alfons V Aragoński
Alfons V Aragoński, znany jako Wspaniałomyślny (ur. 1396, zm. 27 czerwca 1458), był królem Aragonii, Sardynii i Korsyki oraz hrabią Barcelony w latach 1416-1458. Od 1442 roku pełnił również funkcję króla Neapolu jako Alfons I.
Życiorys
Alfons był synem Ferdynanda I i wyróżniał się jako jeden z czołowych władców renesansu. Jego panowanie charakteryzowało się licznymi kontaktami międzynarodowymi, w tym relacjami z Etiopią. W 1428 roku otrzymał list od władcy Etiopii Yeshaqa I, który proponował sojusz przeciwko muzułmanom. W 1430 roku zawarł pokój z Egiptem, a w 1446 z Cyprem.
W 1421 roku królowa Neapolu, Joanna II, adoptowała Alfonsa w zamian za wsparcie floty aragońskiej w obronie przed flotą Ludwika III Andegaweńskiego. Jednakże plany zdobycia Neapolu za życia Joanny zakończyły się niepowodzeniem z powodu buntu mieszkańców. W 1435 roku, po nieudanej bitwie morskiej pod Ponzą, Alfons trafił do niewoli, ale po odzyskaniu wolności zdobył Neapol w 1442 roku.
Alfons ożenił się z Marią Kastylijską, córką króla Kastylii Henryka III Chorowitego i Katarzyny Lancaster. Para nie doczekała się potomstwa. Spadkobiercą królestwa Neapolu został jego nieślubny syn, Ferdynand I Ferrante, natomiast królestwo Aragonii przypadło jego bratu, Janowi II Aragońskiemu.
Przypisy
- Kategoria: Trastámara
- Kategoria: Władcy Aragonii
- Kategoria: Władcy Neapolu i Sycylii
- Kategoria: Odznaczeni Orderem Podwiązki
- Kategoria: Odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Urodziny: 1396
- Śmierć: 1458
„`
