„`html
Alfons Flinik
Alfons Flinik (ur. 16 listopada 1926 w Gnieźnie, zm. 9 lutego 2003 tamże) był polskim hokeistą na trawie i olimpijczykiem. Jego kariera sportowa związana była z klubem Stella Gniezno, który później zmieniał nazwę na Spójnia i Sparta. Flinik zdobył czternaście tytułów mistrza Polski w latach 1947-1964.
Kariera sportowa
Flinik grał na lewym skrzydle w reprezentacji narodowej, w której wystąpił 43 razy, zdobywając 6 bramek. Debiutował w 1949 roku w meczu z Czechosłowacją, a jego największym osiągnięciem były występy na igrzyskach olimpijskich:
- 1952, Helsinki – 6. miejsce
- 1960, Rzym – 12. miejsce
Po zakończeniu kariery zawodniczej, Flinik pracował jako trener i działacz sportowy, organizując Gnieźnieński Klub Olimpijczyka oraz pełniąc funkcję wiceprezesa Sparty Gniezno.
Życie osobiste
Flinik był żonaty z Urszulą Hetman, miał dwie córki, Annę i Jolantę, a także wnuczkę Martę Kiełpińską, która również uprawiała hokej.
Odznaczenia i upamiętnienie
Flinik był pierwszym hokeistą w Polsce, który otrzymał tytuł „Mistrza sportu” w 1952 roku. Ponadto, uhonorowano go:
- „Zasłużony mistrz sportu”
- Srebrnym i brązowym Medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”
- Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
W 2003 roku Rada Miasta Gniezna postanowiła upamiętnić jego osiągnięcia, nadając stadionowi hokejowemu przy ul. Sportowej jego imię.
Pochówek
Alfons Flinik został pochowany na Cmentarzu św. Krzyża w Gnieźnie.
„`
