Alfa – wprowadzenie
Alfa (ἄλφα, Αα) jest pierwszą literą alfabetu greckiego i w systemie liczbowym oznacza liczbę 1. Pochodzi od fenickiej litery alef. Z alfy wywodzą się litery łacińskie A oraz cyrylickie А. W języku starogreckim i współczesnym alfa reprezentuje samogłoskę otwartą przednią niezaokrągloną /a/.
Użycie jako symbolu
Alfa jest używana w różnych dziedzinach jako symbol:
- α:
- kanał alfa w grafice komputerowej
- kąt natarcia
- w fizyce:
- stała struktury subtelnej
- promieniowanie alfa
- w chemii:
- oznaczenie stopnia dysocjacji
- oznaczenie skręcalności właściwej i wartości skręcenia płaszczyzny światła spolaryzowanego
- wykładnik Brønsteda w równaniu Brønsteda
- w matematyce:
- oznaczenie miary kąta płaskiego lub płaszczyzny
- oznaczenie proporcji
- w astronomii, alfą nazywa się najjaśniejszą gwiazdę w konstelacji (oznaczenie Bayera)
- α – marka firmy Sony
- w biologii, samiec lub samica alfa to osobnik dominujący
Kodowanie
W systemie Unicode litera alfa jest zakodowana jako U+03B1. W LaTeX-u używa się znacznika \alpha do jej reprezentacji.
Łacińska litera alfa
Litery Ɑ i ɑ to odpowiedniki alfy w języku fe’fe’ oraz symbol IPA reprezentujący samogłoskę.