Aleksy II Komnen
Aleksy II Komnen (10 września 1167 – listopad 1183) był synem cesarza Manuela I oraz Marii z Antiochii. Po śmierci ojca w 1180 roku, władza w Bizancjum przypadła jego krewnemu, Andronikowi, który ogłosił się współwładcą. Regencję w imieniu małego Aleksego miała sprawować jego matka, jednak Andronik szybko przejął faktyczną kontrolę nad cesarstwem.
Przejęcie władzy przez Andronika
Andronik, twierdząc, że jest opiekunem Aleksego, zlikwidował wszelkie próby buntu. Wkrótce, rzekomo w wyniku namów małego Aleksego, Andronik został współcesarzem. Aby umocnić swoją pozycję, skazał na śmierć matkę Aleksego, co zmusiło chłopca do podpisania wyroku na nią.
Śmierć Aleksego II
Dwa miesiące po objęciu tytułu współcesarza, Andronik rozkazał udusić Aleksy II. Po jego śmierci sam ogłosił się cesarzem i poślubił wdowę po Aleksym, Agnieszkę Francuską, córkę króla Ludwika VII.
Bibliografia
- G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert-Kappesowej, wyd. 3 Warszawa 2008.
- R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
- K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd. 2 Kraków 1999.
